Uniżenie Syna Bożego a uświęcenie człowieka

Źródłem wszelkiej świętości i jedynym prawdziwie świętym jest tylko Bóg. To właśnie On wybiera sobie lud święty jako swoją szczególną własność, uświęca go i nie przestaje powoływać do świętości każdego z osobna, czyniąc z owej świętości jednocześnie dar i zadanie. Artykuł stara się odpowiedzieć na następujące pytania: Na czym polega świętość człowieka i jak dokonuje się „proces” jego uświęcenia? Jaką rolę w procesie tym odgrywa Chrystusowe wcielenie, przyjście na świat oraz Jego dobrowolne ogołocenie się (kenoza), wyzucie z Boskiej chwały i uniżenie, które widać w każdym niemal aspekcie Jego ludzkiego życia i publicznej działalności? Sięgając do dzieł współczesnej dogmatyki, ukazany jest związek między trzema pojęciami: wcielenie Logosu – kenoza Chrystusa – uświęcenie człowieka.

The source of all holiness and the only true saint is God alone. It is He who chooses the holy people for Himself as His special property, sanctifies them, and does not cease to bring to holiness everyone individually, making this holiness a gift and a task at the same time. In this short dogmatic study, the author answers the following questions: What would human being’s sanctity consist in and how is the “process” of his/her sanctification going? What role does the Christ’s Incarnation play in this process? What role plays His coming into the world and His free self-emptying (kenosis), depriving Himself of God’s glory and experiencing humiliation, which you can see in almost every aspect of His human life and public activity? Referring to the works of modern dogmatics, there is a connection between three concepts: the Incarnation of the Logos – the kenosis of Christ – the sanctification of the human being.