Indigenous Ecofeminism and Literature of Matrilineage in Linda Hogan’s Solar Storms

This article focuses on indigenous ecofeminism and literature of matrilineage in Linda Hogan’s Solar Storms (1995), a novel of environmental protest and indigenous “survivance,” a portmanteau word from “survival” and “resistance.” It analyzes the ability of inter-female bonding in mending the protagonist’s broken connections with her communal and natural environment. It depicts a gynocratic community in which women enjoy a pivotal position as leaders, storytellers, and secret keepers of healing traditions. In this novel, indigenous feminism intersects with ecofeminism, highlighting woman–nature symbolic connections as well as woman’s role in ecological conservation.

Artykuł dotyczy kwestii ekofeminizmu tubylczego i literatury matrylinearnej w powieści Lindy Hogan Solar Storms. Autorka analizuje zdolność tworzenia więzi między kobietami w kontekście naprawiania zerwanych więzi bohaterki z jej środowiskiem społecznym i naturalnym. Przedstawia gynokratyczną społeczność, w której kobiety zajmują kluczową pozycję jako przywódczynie, gawędziarki czy szamanki. W powieści feminizm tubylczy krzyżuje się z ekofeminizmem, podkreślając symboliczne powiązania kobieta–natura, a także rolę kobiety w ochronie środowiska.