Realizacja postulatów Procesu Bolońskiego w publicznych i niepublicznych szkołach wyższych województwa kujawsko-pomorskiego

Deklaracja Bolońska jest obecnie najważniejszym dokumentem dla środowiska akademickiego w skali globalnej. Akt ten, podpisany przez 29 europejskich ministrów szkolnictwa wyższego w 1999 r., formułuje cele prowadzące do zbliżenia europejskich systemów kształcenia. Realizacja dezyderatów zawartych w Deklaracji, a także ich dostosowanie do zmian zachodzących w szkolnictwie, nazywane są Procesem Bolońskim. Głównym celem zapisów zawartych w bolońskim dokumencie jest stworzenie do 2010 r. Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego. Realizacja tego szczytnego celu polega na wdrażaniu przejrzystych i porównywalnych systemów stopni naukowych, przyjęciu systemu kształcenia opartego na trzech poziomach kształcenia i powszechnym stosowaniu systemu punktów kredytowych. Harmonizacja środowisk akademickich Europy nie nastąpiłaby także bez promowania mobilności studentów i nauczycieli akademickich oraz współpracy europejskiej w zakresie podnoszenia jakości kształcenia. Od podpisania Deklaracji Bolońskiej minęło już osiem lat. Środowisko akademickie stara się wdrażać te założenia, dlatego też warto przeprowadzić rozeznanie, w jakim stopniu i zakresie są one urzeczywistniane w uczelniach. Umożliwi to ocenę mobilizacji całego ruchu bolońskiego in extenso. Wskaże też, w których dziedzinach postęp jest największy, a w których należy zwiększyć wysiłki. Uzgodnienia wypracowane przez ministrów szkolnictwa wyższego w Bolonii w 1999 r. oraz podczas późniejszych (cyklicznych) spotkań - w Berlinie (2001), Pradze (2003), Bergen (2005) i Londynie (2007) - powinny, a nawet muszą, znaleźć odzwierciedlenie w praktyce. Z tego względu autor podjął próbę określenia stanu faktycznego implementacji założeń Procesu Bolońskiego. Wywiera ona bowiem znaczny wpływ na rozwój polskiego szkolnictwa wyższego. Jednak nie wszystkie krajowe uczelnie biorą w niej udział wystarczająco efektywnie. Autor opiera swe rozważania na wynikach badań przeprowadzonych w publicznych i niepublicznych szkołach wyższych województwa kujawsko-pomorskiego. Rekapitulacja tych badań może jednak przedstawiać realny obraz realizacji założeń ruchu bolońskiego w polskim szkolnictwie wyższym.

At present, the Bologna Declaration is the most important document for the academic community worldwide. This act, signed in 1999 by 29 European education ministers, lists goals that are expected to bring European education systems closer together. The implementation of the Declaration's objectives and their adoption in the development of tertiary education is known as the Bologna Process. The main goal of the Bologna document is to establish the European Higher Education Area by 2010. This noble goal is to be pursued by implementing transparent and comparable systems of research degrees, adopting an education system based on three cycles and common application of credits. Harmonisation of academic communities across Europe would not happen without efforts to promote student and teacher mobility or without joint European efforts to improve the quality of education. Eight years have passed since the Bologna Declaration was signed. The academic community has taken steps to pursue its objectives so it is interesting to see how far they have been put into practice at universities. This will help us to assess the mobilisation of the entire Bologna movement in extenso. Also, such analysis will identify areas where progress has been most significant and those where more effort is required. The arrangements developed by education ministers in Bologna in 1999 and during subsequent (cyclical) meetings in Berlin (2001), Prague (2003), Bergen (2005) and London (2007) should, or even must, be translated into practice. With this in view, the Author attempts to describe the actual progress towards implementation of the Bologna objectives as this considerably influences the development of Poland’s higher education. However, not all domestic universities seem to be sufficiently involved. In his discussion, the Author relies on findings from studies conducted in public and non-public schools of tertiary education in the Kujawsko-Pomorskie voivodship (one of Poland’s provinces). Recapitulation of those studies is likely to produce the real picture of progress towards the Bologna objectives in Poland’s higher education.