Zapach smoka, czyli o poetyce zmysłów w podróżopisarstwie na temat Chin

Celem artykułu jest przekroczenie paradygmatu wzrokocentrycznego rozpowszechnionego w refleksji nad podróżopisarstwem. Głównym obiektem zainteresowania są reprezentacje wrażeń zapachowych: sposób ich tworzenia oraz funkcja w tekście. W tym celu analizowane są wybrane polskie i serbskie teksty podróżopisarskie na temat Chin z drugiej połowy XIX i pierwszej połowy XX wieku.

The aim of this article is to disrupt the “optocentric” paradigm that dominates criticism on travel writing. The main focal points are scent-based impressions and their formulation and function in the text. To this end, the article analyzes a sampling of Polish and Serbian travel writing on China from the turn of the twentieth century.