Conditions for lawfulness of abortion

The paper is devoted to selected issues concerning legal and empirical aspects of conditions for lawfulness of abortion. During the applicable analyses, first of all, reference is made to the binding Polish legislation which allows performing abortion for reasons of medical, teratologic and criminal nature. Due to the recently proposed amendments (in this regard, Bills of 2013 and 2016 are considered) aimed at changing those regulations, the further part of the article attempts to highlight the contemporary views of the Polish society on the grounds for admissible abortion laid down in the domestic legislation and legal changes being prepared. The analysis of the available survey results made it possible to note that the present form of the abortion law is an example of a solution generally accepted by the community, which means that “the demands of public opinion” cannot justify its “drastic” modification, and it might even be perceived as some kind of abuse.

Niniejsze opracowanie poświęcono wybranym zagadnieniom z zakresu prawno-empirycznej problematyki warunków legalności przerywania ciąży. Podejmując stosowne w tym zakresie analizy, w pierwszej kolejności odwołano się do obowiązującego w Polsce ustawodawstwa, zezwalającego na przeprowadzenie zabiegów przerywania ciąży z przyczyn o charakterze medycznym, teratologicznym oraz kryminalnym. Wobec przygotowanych propozycji nowelizacyjnych (w tym zakresie nawiązano do projektów z 2013 r. i 2016 r.), zmierzających do zmiany wspomnianych regulacji, w dalszej części artykułu starano się naświetlić prezentowane wówczas poglądy polskiego społeczeństwa na temat obowiązujących w rodzimym ustawodawstwie przesłanek dopuszczalnej aborcji oraz projektowanych zmian prawnych. Analiza badań sondażowych pozwoliła zauważyć, że obecny kształt tzw. prawa aborcyjnego stanowi w istocie przykład rozwiązania ogólnie aprobowanego społecznie, co w konsekwencji oznaczałoby, iż uzasadnianie konieczności jego „drastycznego” przemodelowania „wolą opinii publicznej” pozostawałoby mało przekonujące, a wręcz świadczące o pewnego rodzaju nadużyciu.