Poetyki nieokreśloności

Artykuł jest owocem refleksji nad najnowszą poezją polską, szczególnie tzw. nowych dykcji. Bliska lektura początku poematu Bohdana Zadury 1 VIII 1979 7.45 – 22.45 [czternaście godzin z Piotrem Sommerem] oraz Wiersza o przecinkach Piotra Sommera prowadzi – z jednej strony – do sformułowania tezy o niewystarczalności dotychczasowych koncepcji poetyk momentalnych (autor podejmuje dyskusję z koncepcją „zgramatykalizowania systemu wersowego wytwarzania komunikatów” zaproponowaną przez Artura Grabowskiego), z drugiej zaś – do wypracowania koncepcji wiersza zaangażowanego po stronie zmian (w ramach szerszej charakterystyki modernistycznych poetyk nieokreśloności).

This article is the product of reflection on contemporary Polish poetry, particularly the new diction. A close reading of the beginning of Bohdan Zadura’s poem “1 VIII 1979 7.45 – 22.45 [czternaście godzin z Piotrem Sommerem]” (1 August 1979, 7:45-22:45 [fourteen hours with Piotr Sommer]) and Piotr Sommer’s “Wiersz o przecinkach” (Poem About Commas) leads to, on the one hand, positing a thesis on the inadequacy of previous conceptions of poetics of the moment (the author enters into a discussion with the concept of “grammaticalizing the system of line-by-line production of messages” proposed by Artur Grabowski), and, on the other hand, to the development of a concept of the poem engaged on the side of change (within a broader description of modernist poetics of indefinition).