Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Dycio Generator. O wariacyjności (w) poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

Tytuł:
Dycio Generator. O wariacyjności (w) poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Dycio Generator. On the Variational Tendencies of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki’s Poetry
Autorzy:
Staśko, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1360020.pdf
Data publikacji:
2016-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hyperrealism
algorithm
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
the Other
identity
variational tendencies
hyperrzeczywistość
algorytm
Inny
tożsamość
wariacyjność
Źródło:
Forum Poetyki; 2016, 4-5; 92-103
2451-1404
Język:
wiele języków
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Artykuł, wychodząc od interpretacji wiersza CCCLXXI z Piosenki o zależnościach i uzależnieniach, przedstawia nowomedialną, wariacyjną strukturę poezji Tkaczyszyna-Dyckiego, w której każde słowo zamienić można z dowolnym innym słowem w obrębie językowego algorytmu. Równoznakowość (kod znakowy właściwy każdej formie) w ramach poezji Dyckiego konstytuuje hiperrzeczywistą przestrzeń toż-samego (odpowiadającego nowomedialnej reprezentacji numerycznej) jako zawsze Innego (jednorazowego, w konkretnym interfejsie i w konkretnych hipertekstowych przebiegach). Tak zarysowana wirtualna przestrzeń działa jako autoteliczna powierzchnia bez mocnych graNIC i różNIC, a zatem bez ontologicznych wykluczeń – utopia.

The article, beginning with an interpretation of the poem “CCCLXXI” from Piosenki o zależnościach i uzależnieniach (Songs about Dependences and Addictions), presents the new media, variational structure of Tkaczyszyn-Dycki’s poetry, in which each word can be replaced with any other word within its linguistic algorithm. Sign equivalence (the sign code proper to each form) constitutes, in the framework of Dycki’s poetry, a hyperreal space of identity (corresponding to a new media numerical representation) that is always Other (single-use, in a concrete interface and concrete hypertextual operations). The virtual space thus outlined operates as an autotelic surface with weak, even non-existent, (non)boundaries and differences (amounting to non-entities), and thus without ontological exclusions – a utopia.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies