Ontologia nienowoczesności w poezji Piotra Szewca

Nawiązując do teorii Hansa Ulricha Gumbrechta, Brunona Latoura i Nurit Bird-David, autorka próbuje dowieść, że poezji Piotra Szewca towarzyszy koncepcja kwestionująca logikę współczesnego świata oparta na postępie technicznym i wyizolowanym, egocentrycznym podmiocie. Wspomniana koncepcja to ontologia nienowoczesności. Bezpośrednią inspiracją dla niej pozostaje pojęcie nienowoczesności (anowoczesności) Latoura uzupełnione o refleksję nad nowym animizmem Bird-David. Analiza obejmuje cztery tomy poetyckie, wydane w latach 2006–2017, oraz wybór wierszy Szewca z 2019 roku.

Referring to the theories of Hans Ulrich Gumbrecht, Bruno Latour and Nurit Bird-David, the author attempts to prove that Piotr Szewc’s poetry is accompanied by a concept that questions the logic of the modern world based on technical progress and an isolated, egocentric subject. The aforementioned concept is an ontology of the non-modern. It is directly inspired by Latour’s concept of nonmodernity (amodernity), supported by a reflection on the new animism of Bird-David. The analysis includes four poetry volumes, published between 2006 and 2017, and a selection of poems by Szewc from 2019.