Sieci neuronowe typu GAN i GPT-2, słowa zużyte i kreatywność, czyli literacki second-hand

Czy kreatywność to wyłącznie domena człowieka? Czy sieć neuronowa, choćby najbardziej skomplikowanej architektury, nakarmiona materiałem stworzonym i wybranym przez człowieka może być kreatywna, a jeśli nawet, to czy jej dzieło nie będzie wobec ludzkiego wtórne? A może, jak chciał Bachtin, a za nim Kristeva, każda nasza wypowiedź i tak jest skazana na wtórność, bo taka jest natura języka? Czym jest kreatywność, co potrafi sztuczna inteligencja, do jakich refleksji krytycznoliterackich skłaniać może jej twórczość, szczególnie w kontekście relacji intertekstualnych, interpoetyckich? W artykule odpowiedzi szukam na przykładzie funkcjonowania sieci neuronowych typu GAN oraz modelu GPT-2. Oprócz fragmentów analizowanych tekstów i nawiązań do teorii literatury pojawia się również wprowadzenie do struktury i istoty omawianych rozwiązań technologicznych.

Is creativity only a human domain? Can a neural network, even the most sophisticated architecture, fed with material created and chosen by man, be creative, and even if it is not a work of art secondary to human beings? Or maybe, as Bakhtin, and behind him Kristeva, wanted, each of our expressions is still destined to be secondary, because this is the nature of language? What is creativity, what can artificial intelligence do, what critical literary reflections can its work induce, especially in the context of intertextual and interpoetic relations? In the article I am searching for answers on the example of functioning of neural networks type GAN and GPT-2 model. Apart from fragments of analyzed texts and references to the theory of literature, there is also an introduction to the structure and essence of the analyzed technological solutions