Zmienność jasności powierzchni piaszczystej fotografowanej w różnych warunkach oświetlenia i obserwacji

Odbicie promieniowania elektromagnetycznego od naturalnych powierzchni glebowych nie jest jednakowe we wszystkich kierunkach. Zależy ono od wysokości Słońca nad horyzontem, położenia topograficznego powierzchni odbijającej, jej właściwości oraz pozycji obserwacji. Postanowiono zbadać jak zmienia się jasność powierzchni piaszczystej położonej w różnych warunkach topograficznych, którą fotografowano przy różnej wysokości Słońca. Wykorzystano model, który był zawsze jednakowo zorientowany względem głównej płaszczyzny słonecznej. Jasność powierzchni fotografowanego modelu wyrażono za pomocą gęstości optycznej. Stwierdzono, iż jasność powierzchni piaszczystej była najbardziej zależna od kąta padania promieni słonecznych. Powierzchnie piaszczyste były najjaśniejsze wtedy, gdy promienie słoneczne padały na nie niemal prostopadle. Najsilniejszy wpływ nachylenia i wystawy stoku zaobserwowano w głównej płaszczyźnie słonecznej W przypadku zmiany pozycji obserwacji jasność powierzchni piaszczystej ulegała zmianie. Była ona jaśniejsza gdy była obserwowana odsłonecznie.