Użytkowa funkcja muzyki w gambijskiej szkole podstawowej

Proces przekazywania wiedzy i umiejętności jest dostosowany do potrzeb użytkowych w danym kraju, do jego poziomu rozwojowego, a także zamknięty w ramach tolerancji, czy też zwyczajów kulturowych oraz religijnych społeczności. Niniejszy artykuł jest zbiorem wniosków dotyczących obecności dziedziny sztuki - muzyki, jako instrumentu edukacyjnego w szkole podstawowej Chernobaba w Manjai Kunda w Gambii, sformułowanych na podstawie jednodniowej obserwacji. Zastosowaną metodą badawczą była obserwacja etnograficzna naturalistyczna, która dostarczyła danych o uczniach i nauczycielach w codziennych sytuacjach, a jej rezultatem są spostrzeżenia i subiektywne wnioski, które mogą być inspiracją dla czytelników do wprowadzenia zmian w podejściu do przedmiotu z zakresu sztuki w szkołach podstawowych. Nauczyciele szkoły Chernobaba modelują zachowania dźwiękowo-ruchowe, a naturalną drogą uczenia się jest imitacja spontanicznych reakcji. Nauczyciele są w klasie głosem dominującym podczas realizacji sekwencji tonalnych i rytmicznych, stanowią wzorzec do naśladowania.  

The process of teaching knowledge and skills is adjusted to utilitarian requirements in a given country and to its level of development. Also, it is compliant with customs, religion and culture of the country. This article is a collection of conclusions about music as an educational instrument used in the Chernobaba Memorial School in Manjai Kunda, the Gambia. These conclusions are the result of a one-day observation inside the school during a regular school day. The researcher used the method of naturalistic and ethnographical observation, which provided her with information about school teachers and students in everyday situations. The results of such analysis include remarks and subjective conclusions that may inspire teachers from other cultures to change the approach to music education in primary schools. Charnobaba Memorial School teachers model sound and movement behaviours, and the children’s natural way of learning is the imitation of spontaneous responses. In the classroom, the teachers are the dominant voice while performing tonal and rhythmic sequences, and the students imitate them.