Shelterbelts belong to the stable elements in the agricultural landscape which reduce very successfully the concentrations of many chemical compounds migrating with ground water, restrain the erosion and regulate water regime in soils. The investigations were conducted in General Dezydery Chlapowski Landscape Park (West Polish Lowland). For purpose of this experiment three shelterbelts and adjoining cultivated fields were selected. Two of them were planted 200 years ago. The dominant species in the first shelterbelts is Robinia pseudacacia and the second one includes of Crataegus monogyna. The third - new shelterbelt was planted in 1993 and consists of several species of plants. An activity of xanthine, urate, and phenol oxidase was investigated. The obtained results have revealed that annual mean activity of xanthine, urate, and phenol oxidase was statistically significant higher in soils under Robinia pseudacacia (6.42, 13.23, 14.22 μmol · h–1 · g–1, respectively), Crataegus monogyna (4.21, 7.02, 12.79 μmol · h–1 · g–1, respectively) than in the soil under new shelterbelt (2.14, 2.15, 8.05 μmol · h–1 · g–1, respectively) and adjoining cultivated fields. The study was to investigate the influence of the age of shelterbelts on the activity of xanthine, urate, and phenol oxidase.
Zadrzewienia należą do stabilnych elementów krajobrazu rolniczego, które skutecznie redukują stężenia wielu biogenów migrujących z wodą gruntową, ograniczają erozję i regulują reżim wodny w glebie. Funkcje, jakie spełniają zadrzewienia w krajobrazie rolniczym, są ważne ze względu na zrównoważony rozwój obszarów wiejskich. Badania prowadzono w Parku Krajobrazowym im. gen. Dezyderego Chłapowskiego w Turwi (województwo wielkopolskie). Próbki gleb pobierano pod trzema zadrzewieniami różniącymi się wiekiem i składem gatunkowym drzew oraz na przyległych polach uprawnych. Dwa z nich powstały około 200 lat temu. W skład gatunkowy pierwszego wchodzi Robinia pseudacacia, natomiast drugiego Crataegus monogyna. Trzecie, nowe wielogatunkowe zadrzewienie powstało w 1993 roku. W glebach oznaczono aktywność oksydazy ksantynowej, moczanowej i fenolowej. Badania wykazały, że średnia roczna aktywność oznaczonych enzymów była statystycznie istotnie wyższa i wynosiła odpowiednio w glebach pod zdrzewieniem robiniowym 6,42, 13,23, 14,22 μmol · h–1 · g–1, pod zadrzewieniem głogowym 4,21, 7,02, 12,79 μmol · h–1 · g–1 niż pod nowym zadrzewieniem 2,14, 2,15, 8,05 μmol · h–1 · g–1 i na przyległych polach uprawnych. Stwierdzono wpływ wieku zadrzewień na aktywność oksydazy ksantynowej, moczanowej i fenolowej.
