Changes in Sense of Humour of Finnish Chief Police Officers

Celem przedstawionych badań była analiza zmian poczucia humoru fińskich oficerów policji. W artykule postawiono następujące pytania: 1) Na ile zbieżne są oceny poczucia humoru mierzone trzema różnymi metodami? 2) Jakie rodzaje zmian można zaobserwować w poczuciu humoru na przestrzeni czasu? 3) Jakie czynniki wpływają na poczucie humoru? 4) Czy możliwy jest podział ludzi na grupy w zależności od typu i ilości zmian poczucia humoru, jakie w nich zaszły? 5) Czy podawane przez badanych powody zmiany w poczuciu humoru różnią oficerów policji od szeregowych policjantów? 6) W jaki sposób zmiany poczucia humoru związane są z sytuacją zdrowotną i bytową oficerów policji?Badaniami objęto 42 oficerów policji. Z każdym z oficerów dwukrotnie przeprowadzono wywiad (w 1995 i 1998 r.) i każdego z nich przetestowano, używając wielowymiarowej skali poczucia humoru (Multidimentional Sense of Humor Scale). Wzięto pod uwagę również informacje o badaniach lekarskich. Dla porównania wykorzystano dane dotyczące 48 szeregowych policjantów.Wielowymiarowa skala poczucia humoru (MSHS) i inne oceny poczucia humoru, z wyjątkiem oceny własnej badanych, wykazały dużą zbieżność wyników. W ocenie innych oficerów poczucie humoru oficerów policji było w roku 1998 mniejsze niż w 1995, natomiast nie uległo większej zmianie według opinii samych badanych. Nie zaobserwowano także istotnych zmian, gdy mierzono je za pomocą MSHS. Znaczne zmiany w obu kierunkach, na lepsze i na gorsze, wystąpiły na poziomie indywidualnym. Tylko około 40% oficerów policji uznało swoje poczucie humoru za niezmienione. Utrata pracy prowadziła do osłabienia poczuciu humoru - zmniejszała się częstość występowania humoru, a dowcip stawał się bardziej sarkastyczny.Największa grupa badanych (około 50%) składa się z realistów i osób pozytywnie nastawionych do życia. Nie są oni - za bardzo dowcipni, ale też nie brak im przyczyny poczucia humoru.