Bazylianin Sofroniusz Trocewicz (1816-1882) w dziejach Cerkwi unickiej. Działalność i pamięć

Artykuł przedstawia sylwetkę bazylianina Sofroniusza Stefana Trocewicza (1816-1882). Pochodzący z rodziny chłopskiej zakonnik podjął działalność w klasztorach bazyliańskich na obszarze unickiej diecezji chełmskiej: Chełmie, Zamościu, Białej Podlaskiej oraz w Warszawie. Niesprzyjające okoliczności polityczne w Królestwie Polskim przyczyniły się do uwięzienia Trocewicza w więzieniu w twierdzy zamojskiej. Ostatnią klasztorną placówką posługi duszpasterskiej przed likwidacją klasztorów bazyliańskich była Biała Podlaska, gdzie animował kult Jozafata Kuncewicza oraz zmuszony był do przeprowadzenia klasztoru przez proces kasaty. Internowany w rodzinnej miejscowości w Rogowie podjął posługę duszpasterską wśród unitów w okolicznych parafiach. Pamięć o Sofroniuszu Trocewiczu była zachowywana w rodzinie i w społeczności lokalnej przez wiele pokoleń i przetrwała do czasów współczesnych.

The article presents the silhouette of Basilian Sofroniusz Stefan Trocewicz (1816-1882). Coming from peasants' family, the monk conducted his activities in Basilian monasteries across the Uniate diocese of Chełm - in Chełm, Zamość, Biała Podlaska and Warsaw. Unfavourable political circumstances in the Kingdom of Poland contributed to the Trocewicz’s imprisonment in the Zamość stronghold. His last monastic outpost before the liquidation of Basilian monasteries was Biala Podlaska, where he propagated the Josaphat Kuntsevych’s worship and was forced to take the monastery through the process of dissolution. Interned in his home village of Rogów, he conducted his pastoral care among Uniates from local parishes. The memory of Sofroniusz Trocewicz has been kept in his family and local community for many generations and it is still alive.