Lęk duchowy: diagnoza - terapia - wyzwolenie

Celem artykułu jest ukazanie rzeczywistości lęku duchowego, który nie jest dostrzegany przez naturalistyczne koncepcje człowieka, szczególnie psychologię i psychiatrię. Te nauki humanistyczne, często opierając się na materialistycznej ontologii w niebezpieczny i redukcyjny sposób interpretują fundamentalne i pierwotne ludzkie doświadczenia egzystencjalne i duchowe, jak np. lęk czy wina. Tymczasem doświadczenie lęku duchowego może być szczególnym rodzajem samopoznania, doświadczeniem wolności, ale też może oznaczać swoisty język Transcendencji, a nawet otwierać na doświadczenie transcendentnego i osobowego Boga. Autor podąża tu śladem Soerena Kierkegaarda oraz stworzonej przez niego tradycji egzystencjalnej, której odkrycia mają wielkie znaczenie dla humanistyki, a także dla nowej artykulacji doświadczeń duchowych czy religijnych.