Uwarunkowania zarządzania nieruchomościami publicznych uniwersytetów na przykładzie wybranych krajów UE

CEL NAUKOWY: Artykuł prezentuje wyniki badań nad uwarunkowaniami zarządzania nieruchomościami publicznych uniwersytetów. Ich celem była próba przedstawienia różnych rozwiązań przyjętych w wybranych krajach UE odnośnie do tytułów prawnych przysługujących uczelniom do nieruchomości, a także form zarządzania nimi. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Do prowadzonych rozważań wykorzystano literaturę przedmiotu, niepublikowane raporty komercyjnych firm oraz informacje zawarte na stronach internetowych poszczególnych zarządców nieruchomości uczelnianych. PROCES WYWODU: Analizie poddano systemy „nieruchomościowe” szkolnictwa wyższego przyjęte w Austrii, Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, Szwecji oraz Polsce. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki badań wskazują, iż władze uniwersytetów publicznych w Europie nie ponoszą takiej samej odpowiedzialności za majątek, którym dysponują. Poszczególne państwa przyjęły własne rozwiązania zarówno w zakresie struktury własnościowej nieruchomości, zasad zarządzania, jak i wynajmu nieruchomości. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Niezależnie od wielu różnic występujących w systemach akademickich państw europejskich można się pokusić o wymienienie pewnych wspólnych cech. Austriackie, szwedzkie i niemieckie szkoły wyższe nie są właścicielami nieruchomości uczelnianych. Dostarczaniem odpowiedniej dla nich powierzchni na zasadach najmu, a także zarządzaniem majątkiem zajmują się specjalnie powołane do tego celu spółki. Z kolei w Holandii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii oraz Polsce uczelnie posiadają różne tytuły prawne do nieruchomości i zarządzają posiadanymi zasobami.