Edukacja spersonalizowana a rozwijanie potrzebnych współcześnie kompetencji społecznych wśród studentów uczelni wyższych

Niniejsze opracowanie jest analizą współczesnych wyzwań w zakresie rozwijania kompetencji społecznych w toku kształcenia akademickiego. Celem opracowania jest wykazanie potencjalnych słabości modelu opartego na z góry narzuconym, płytkim i instrumentalnym kształtowaniu kompetencji  społecznych i przedstawienie zalet kształcenia personalistycznego opartego o paradygmat humanistyczny i personalistyczny, stawiający osobę w centrum, jako jednostkę rozumną i wolną. Zaproponowany w opracowaniu trójstopniowy model kształtowania kompetencji społecznych w kontekście edukacji spersonalizowanej oparty jest na odkrywaniu, przyjmowaniu i doświadczaniu wartości, które są podstawą rozwijania kompetencji społecznych człowieka. Podkreślona została rola poszanowania autonomii jednostki oraz kształcenia w kierunku samoświadomości, samosterowalności i samodzielności. Wnioskiem płynącym z rozważań jest teza, że głębokie procesy kognitywne i intenalizacja wartości stanowią solidna podstawę rozwijania kompetencji społecznych, tak aby znalazły trwałe odzwierciedlenie w działaniu, podejmowaniu decyzji i dobroczynnym uczestniczeniu w życiu społecznym i zawodowym.