Poszukiwacze prawdy: wolnomularstwo i jego tradycja

Maciej B. Stępień, ur. 1973, jest pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i doktorantem na Wydziale Teologii KUL. Studia magisterskie ukończył w 1999 r. Rok później – podyplomowe studia dziennikarskie w Instytucie Dziennikarstwa im. M. Wańkowicza w Lublinie. Od ośmiu lat w kręgu jego zainteresowań naukowych znajdują się dzieje tradycji ezoterycznych i stowarzyszeń inicjacyjnych Zachodu. Tradycja masońska to tradycja specyficzna, nie narosła bowiem w wyniku przekazu doktryny, lecz wskutek podjętej odważnie, często też lekkomyślnie i bałamutnie, zachęty do samodzielnego poszukiwania prawdy w świecie symbolicznych znaków, słów i gestów. Tradycja masońska to twórcza kontynuacja pierwotnych form rytuału i sposobów interpretacji zawartej w nim symboliki. Jest to tradycja ezoteryczna, zakorzeniona w jednym z głów nych nurtów zachodniego okultyzmu: hermetyzmie. Pod jego wpływem wolnomularstwo przeszło ponad stuletni proces transformacji. w wyniku którego wspólnota zawodowa posługująca się rytuałem stała się wspólnotą rytualną, dążącą do poprawy człowieka i świata. Ezoteryzm, który w XVIII wieku stanowił wyróżnik masońskich systemów inicjacji, w wiekach następnych został nie tylko utrzymany, ale i wysublimowany. Imponował środowiskom okultystów, marszczył brwi nauczycieli wiary i duszpasterzy, napawał lękiem ludzi bojaźliwych. Stawał się przyczyną największych pochwal, najsurowszych ostrzeżeń i najdzikszych fantazji. Niniejsza książka pragnie ukazać fakt istnienia tradycji masońskiej wśród ezoterycznych tradycji Zachodu i uczynić krok w stronę jej zrozumienia.