Cratos, Crisis and Cognition in Reference to Generative Anthropology and the Scene of Language/Culture Origin

This article will interpret Cratos, a mythic character and rhetorical personification present in the works of Hesiod and Aeschylus, as a multilayered and metaphoric figure of cognition, defining him in reference to the hypothesis of the origin of language and culture advanced by Eric Gans’s Generative Anthropology. Cratos was a violent oppressor of Prometheus, involved in provoking a crisis among both gods and humanity. This faithful and ruthless performer of the will of Zeus is viewed here as representing one of the deeper cognitive layers of mythological transfer, that is, as a representation of deferred, but always and anywhere prevalent intra-specific violence, the fundamental source and testimony of crisis in human societies.

Artykuł stanowi interpretację Kratosa, mitycznej i retorycznej personifikacji obecnej w pracach Hezjoda i Ajschylosa, jako wielowarstwowej i metaforycznej figury poznania, definiowanej w odniesieniu do hipotezy o pochodzeniu języka i kultury, zawartej w Antropologii Generatywnej Eryka Gansa. Kratos był brutalnym ciemiężycielem Prometeusza, zaangażowanym w wywołanie kryzysu między bogami i ludzkością. Ten wierny i bezwzględny wykonawca woli Zeusa jest rozumiany przez autorkę jako reprezentacja jednej z głębszych warstw poznawczych przekazu mitologicznego, czyli odroczonej, ale zawsze i wszędzie panującej przemocy, podstawowego źródła i świadectwa obecności kryzysu w ludzkich społecznościach.