Przywództwo akademickie w sytuacji zmiany i niepewności

W artykule został przedstawiony empiryczny model przywództwa akademickiego w Polsce, oparty na wymiarach relacji międzyludzkich. Prezentowane wyniki badania własnego z 2017 r. stanowią kontynuację wcześniejszych badań autorki z lat 2010–2015. Wyodrębniono podstawowe wymiary relacji interpersonalnych, które w opinii badanych podnoszą jakość kapitału ludzkiego w środowisku akademickim, a także bariery w relacjach, do których należy m.in. brak tradycyjnego wzorca przywództwa wśród przełożonych i władz akademickich. W obecnych badaniach (IDI) uzyskano siedem empirycznych wymiarów przywództwa akademickiego; są to: posiadanie dojrzałej wizji rozwoju uczelni, postawa współpracy i szacunku, otwartość na zamianę i internacjonalizację, szacunek do prawa i tradycji akademickiej, wysokie standardy moralne i kompetencyjne, otwartość na dialog, interdyscyplinarna wiedza biznesowa.

The article presents an empirical model of academic leadership in Poland, based on the interpersonal relations’ dimensions. The presented results of the author’s own research of 2017 constitute the continuation of the author’s earlier research done in the years 2010–2015. Two things have been identified: the basic dimensions of interpersonal relations which – as viewed by the surveyed – improve the quality of human resources in the academic environment, and the barriers to the relations, one of which is the lack of traditional leadership role model within the groups of superiors and academic authorities. In the present study, seven empirical dimensions of the academic leadership have been identified. These are: a mature vision of the university’s growth, co–operative and respect–showing stance, openness to change and internationalisation, respect for the law and academic tradition, high moral and competence standards, openness to dialogue, interdisciplinary business knowledge.