Complex Image Schemas

In my earlier papers (Szwedek 2018 and 2019), I refuted the almost universal view (e.g. Clausner, Croft 1999), that the image schema cannot be defined. I first proposed to follow Grady’s (2005) general recommendation that the image schemas which would be “too general to be associated with any particular type of perceptual experience, or too rich to count as fundamental dimensions of perceptual representation” (2005: 35) should be ruled out. I argued (Szwedek 2018) that the fundamental perception is that of density experienced only by touch and the only entities whose density is experienced by touch are physical objects. Following Johnson 1987 and Langacker 1987, I proposed that the only independent entities in this world are physical objects with innumerable relations among them. I argued that if there are conceptually dependent relations, they must be relations between or among independent entities. I then concluded that the only conceptually independent object schemas constitute the basis of the formulation of a definition of the image schema and against all the pessimistic views he proposed the following definition: “The IMAGE SCHEMA is a mental structure with at least one OBJECT image schema, which is a conceptually independent entity representing a physical object whose fundamental property is density experienceable by touch, with ensuing boundedness, shape, size, etc.” (Szwedek, 2019: 20). While my 2018 paper discusses simple image schemas, the present paper shows, on the example of ENABLEMENT, that they can also form complexes expressed by one word

W swoich artykułach (Szwedek 2018, 2019), odrzuciłem powszechny pogląd (np. Clausner i Croft 1999), że schematy wyobrażeniowe nie mogą być zdefiniowane. Po pierwsze zaproponowałem przyjąć ogólną rekomendację Grady’ego (2005: 35), żeby wykluczyć schematy wyobrażeniowe, które byłyby zbyt ogólne aby mogły być kojarzone z jakimkolwiek doświadczeniem percepcyjnym, albo zbyt szczegółowe, aby można je było zaliczyć do fundamentalnych wymiarów reprezentacji percepcyjnej. Dalej stwierdziłem, że podstawową właściwością przedmiotów jest gęstość doświadczana jedynie przez zmysł dotyku, a jedynymi bytami, których gęstość można doświadczyć są przedmioty fizyczne. Za Johnsonem (1987) i Langackerem (1987) zaproponowałem, że jedynymi pojęciowo niezależnymi bytami w naszym świecie są przedmioty fizyczne z niezliczonymi relacjami między nimi. Stwierdziłem także, że jeżeli istnieją pojęciowo zależne relacje, muszą być one relacjami między niezależnymi pojęciowo bytami. Następnie wyciągnąłem wniosek, że jedynymi pojęciowo niezależnymi schematami wyobrażeniowymi, które stanowią podstawę do sformułowania definicji schematu wyobrażeniowego, i wbrew powszechnej, pesymistycznej opinii, że takiej definicji nie da się sformułować, zaproponowałem następującą definicję: „Schemat wyobrażeniowy to struktura mentalna z przynajmniej jednym schematem wyobrażeniowym PRZEDMIOTU, który jest pojęciowo niezależnym bytem reprezentującym przedmiot fizyczny, którego fundamentalną właściwością jest gęstość doświadczalna przez dotyk, z wynikającymi z tego faktu takimi właściwościami jak granice, kształt, wielkość, itd.” (Szwedek 2019:20). Podczas gdy w artykułach z 2018 i 2019 r. omawiałem proste schematy wyobrażeniowe, niniejszy artykuł, na podstawie przykładu ENABLEMENT – (‘umożliwienie’) opisuje złożony schemat wyobrażeniowy wyrażony w języku pojedynczym leksemem.