Evaluation of the Use of Natural Potential for Planning of Green Infrastructure of Selected Housing Estates in Wrocław

Artykuł porusza zagadnienie planowania zielonej infrastruktury w skali lokalnej - skali osiedla na bazie wykorzystania istniejącego potencjału przyrodniczego. Do badań wybrane zostały tereny zieleni nieurządzonej z niewielkimi ciekami i/ lub zbiornikami położone w obszarze czterech dynamicznie rozwijających się wrocławskich osiedli, takich jak: Polanowice-Poświętne-Ligota, Maślice, Muchobór Wielki i Krzyki-Partynice. Celem analiz było wykazanie, czy i w jakim stopniu tereny o przyrodniczym potencjale zostały ujęte w planach rozwoju osiedli oraz określenie wskazań co do dalszego zagospodarowania i zarządzania tymi terenami w myśl koncepcji zielonej infrastruktury. Zaprezentowane wyniki pokazują różny stopień włączenia istniejących elementów i układów przyrodniczych w planowaną strukturę osiedli: od ich zachowania i wykorzystania do budowania zielonej sieci, po likwidację na rzecz nowej zabudowy i infrastruktury drogowej. Przedstawione wyniki wskazują także, iż: (1) czynnikiem decydującym o zachowaniu potencjału przyrodniczego badanych obszarów była przede wszystkim potrzeba zaplanowania w tkance osiedli terenów o funkcji rekreacyjno-wypoczynkowej - parków osiedlowych; (2) zachowanie łączności i ciągłości przestrzennej układów przyrodniczych wynikało z odpowiednich zapisów na poziomie dokumentów planistycznych, natomiast brak tych zapisów skutkował likwidacją lub zredukowaniem powierzchni biologicznie czynnej; (3) aspekt wielofunkcyjności poszczególnych obszarów został we wszystkich badanych przypadkach ograniczony do jednej funkcji - rekreacyjno-wypoczynkowej. Istotne jest także, iż żaden z obszarów nie został zagospodarowany integralnie z powstającą wokół zabudową i infrastrukturą, co świadczy o tradycyjnym podejściu do planowania i zarządzania terenami zieleni miasta - podejściu uzupełniającym, a nie równorzędnym w odniesieniu do innych planowanych elementów miejskiej struktury. W zakresie wskazań co do przyszłego zagospodarowania poszczególnych obszarów za najważniejsze uznano wzmocnienie dostarczanych przez nie usług regulacyjnych, głównie przez wykorzystanie zachowanych cieków, rowów i/lub zbiorników do budowania systemu proekologicznego gospodarowania wodą opadową i roztopową gromadzoną z terenów zabudowanych.