Liquidation and recultivation of repositories containing unwanted pesticides in Poland: current status and perspectives for solving the problem

Składowiska zawierające przeterminowane środki ochrony roślin stanowią w Polsce bardzo ważny problem geośrodowiskowy. Budowa pierwszych tego typu obiektów nazywanych mogilnikami rozpoczęła się w 1965 roku, kiedy to na południu Polski niewielkie ilości przeterminowanych pestycydów były składowane bezpośrednio w gruncie. Ponieważ dołów ziemnych z przeterminowanymi pestycydami przybywało, w 1971 roku pojawiła się specjalna instrukcja precyzująca sposób konstruowania oraz składowania tego typu odpadów. Ponadto adaptowano różnego rodzaju fortyfikacje jako miejsca składowania przeterminowanych środków ochrony roślin. Całkowita liczba różnego rodzaju składowisk — mogilników, zawierających przeterminowane pestycydy, szacowana jest w Polsce na około 300. W latach 1999–2002 na terenie Polski zlikwidowano łącznie 95 mogilników, z których usunięto i spalono około 5400 Mg przeterminowanych środków ochrony roślin. W tym okresie średni koszt likwidacji jednej tony odpadów wahał się od 3000 do 3500 euro. Jeśli obecne tempo likwidacji mogilników będzie utrzymane, to wszystkie te obiekty będą zlikwidowane w ciągu 5-7 lat. Proces likwidacji mogilników mógłby być przyspieszony, lecz jest on ograniczony ze względu na możliwości finansowe. W "Planie zagospodarowania odpadów" przewiduje się likwidację składowisk przeterminowanych pestycydów do końca 2010 r.