Galicyjska przestrzeń włożona w przestrzeń praską. Szkice Honoraty z Wiśniowskich o Hucułach i Rusinach znad Prutu

Honorata z Wiśniowskich Zapová (1825–1856) była polską szlachcianką z zachodniej Ukrainy, którą małżeństwo z czeskim urzędnikiem Karlem Vladislavem Zapem zawiodło do Pragi. Po czesku publikowała utwory, które charakteryzowały przestrzeń jej dzieciństwa, nadawała im charakter szkiców etnograficznych zapoznających z Galicją i Ukrainą, krajem zamieszkałym przez bardzo różniących się od Czechów słowiańskich pobratymców. Przez te utwory jednak prześwieca tęsknota za utraconą krainą, idealizacja jej, stawianie wyżej niż praska przestrzeń, w którą weszła. Praska przestrzeń ją rozczarowała, ale pisarka dążyła do wzbogacenia jej nie tylko dzięki własnym wspomnieniom, ale także przez usilną działalność na niwach: literackiej, pedagogicznej, a nawet towarzyskiej.

Honorata z Wiśniowskich Zapová (1825–1856) was a Polish noblewoman from western Ukraine whose marriage with the Czech official Karl Vladislav Zap brought her to Prague. She published texts in Czech in which she described the space of her childhood. She gave them the character of ethnographic essays presenting Galicia and Ukraine, lands inhabited by Slavic brothers very much different from the Czechs. These works emanate with a longing for the lost land, its idealization and evaluating it higher than the Prague space which she infiltrated. The Prague space disappointed her but the writer aimed at enrich it not only by her own memories but also through her continuous work in the realms of literature, pedagogy and society.