Język milczenia? Niemieckie podróże do Polski po 1989 roku.

Czy podrzędny potrafi mówić? – pytała Gayatri Spivak. Kto zezwala mówić? Kto – i czy w ogóle – słucha? Badaczka wprowadza kategorie mówienia i słuchania, niezwykle przydatne do badania literatury. W artykule przeanalizowano pod tym kątem książki należące do niemieckiej literatury najnowszej, będące relacjami z podróży do Polski. Istotny jest tu problem braku znajomości języka polskiego wśród podróżujących i jego wpływu na charakter, zawartość oraz wiarogodność relacji. Obfitego materiału do badań na ten temat dostarczają najnowsze niemieckie podróże literackie, niewyeksplorowane badawczo: Petra Reski, Ein Land so weit, 2000; Tina Stroheker, Polnisches Journal. Aufzeichnungen von unterwegs, 1998.

Can the subaltern speak? – asked Gayatri Spivak. Who gives permission to speak? Who, and if at all, listens? The researcher introduces categories of speaking and listening, supremely useful forresearching literature. This article analyses, in this regard, the books of contemporary Germanliterature which are accounts of journeys to Poland. Of importance here is the lack of knowledgeof the Polish language among the travellers and its impact on the character, contents and credibility of the coverage. Prolific relevant material for research is provided by the most contemporary German literary traveller who has not been scientifically explored: Petra Reski, Ein Land soweit, 2000; Tina Stroheker, Polnisches Journal. Aufzeichnungen von unterwegs, 1998.