Relacje z dziadkami a subiektywna ocena jakości życia ich wnuków w rodzinach o różnej strukturze

Artykuł przedstawia wyniki badań przeprowadzonych wśród studentów, dotyczące międzypokoleniowych relacji między młodzieżą i dziadkami oraz wpływu owych związków na poczucie jakości życia badanych pochodzących z rodzin pełnych bądź prowadzonych przez samotne matki. W hipotezach oczekiwano, że oceny relacji dziadkowie - wnuki, w wymiarach częstotliwości i bliskości, będą różnicowane strukturą rodziny pochodzenia badanych oraz linią pokrewieństwa z dziadkami. Efekty pomiarów przeprowadzonych w grupie uczestników (N = 196) nie tylko to potwierdziły, ale dodatkowo pokazały istotne zróżnicowanie ocen determinowane płcią dziadków i okresem życia wnuków (m.in. fazą adolescencji). Stwierdzono również, że struktura rodziny znacząco różnicuje subiektywną ocenę jakości życia młodzieży, a sytuację tę odzwierciedlają wyrażane przez nich opinie na temat relacji z dziadkami. Częstotliwość kontaktów dziadków z wnukami wykazuje istotny związek z bliskością relacji, bez względu na okres życia badanych. Równocześnie wartości współczynników korelacji pomiędzy oceną związku częstotliwości z bliskością babci i dziadka ze strony matki, maleją wraz z dorastaniem wnuków. Przeciwną tendencję możemy dostrzec w odniesieniu do ocen tego związku wyrażanych względem obojga dziadków ze strony ojca, dla których wartości te wyraźnie wzrastają wraz z upływem czasu, bez względu na strukturę rodziny.