Cultivable microorganisms inhabiting the aerial parts of Hypericum perforatum

The present investigation was carried out to analyse the presence of endophytes in the above-ground parts of Hipericum perforatum and to analyse the biodiversity and enumeration of epiphytes. Plant material was collected in Poland three times during the growing season. Phenotypic and genotypic diversity of all the endophytes and the most abundant epiphytes were researched. We analysed fungistatic activity of this isolates. From the endosphere of tested plant Alcaligenes faecalis and Bacillus licheniformis were isolated. The most numerous epiphytes were the copiotrophs and a bit less numerous were oligotrophs, bacteria cultivated on Bunt and Rovir’s medium and fungi. The least numerous bacteria were Azotobacter sp. Among all the molds dominant were: Cladosporium herbarum, C. cladosporioides and Alternaria consortialis, A. alternata, Clonostachys rosea f. catenulata (Gliocladium catenulatum), Scopulariopsis brevicaulis and Penicillium terrestre. Among phyllobacteria there were found mostly the following species: Burkholderia cepacia, Klebsiella pneumoniae, Acinetobacter baumannii, Pseudomonas fluorescens, P. putida, Pantoea agglomerans, Paenibacillus polymyxa, Bacillus cereus, Rhodococcus sp., R. erythropolis and Cellulosimicrobium cellulans. The broadest spectrum of antifungal activity was examined for the following species: Paenibacillus polymyxa, Pseudomonas putida and Pantoea agglomerans. P. polymyxa limited the growth of over 82% tested molds, so did the other two strains: P. agglomerans over 77% and P. putida over 73%.

W przeprowadzonych badaniach oceniono występowanie bakterii endofitycznych w tkankach części nadziemnych Hypericum perforatum oraz poznania bioróżnorodności wspólnoty mikroorganizmów zasiedlających fyllosferę dziurawca. Rośliny zebrano na terenie Polski trzykrotnie w sezonie wegetacyjnym. W ich częściach nadziemnych oznaczono obecnośü bakterii endofitycznych oraz liczebnośü wybranych grup drobnoustrojów zasiedlających fyllosferę. Wyizolowane endofity oraz dominujące epifity poddano badaniom w celu oznaczenia ich przynależności taksonomicznej, a następnie oceniono ich aktywność antagonistyczną w kierunku wybranych pleśni. Z endosfery dziurawca wyizolowano szczepy należące do dwóch gatunków: Alcaligenes faecalis i Bacillus licheniformis. W fyllosferze dziurawca liczebnośü Azotobakter sp. była bardzo niska, natomiast najliczniejszą grupą były kopiotrofy, nieco mniej liczną bakterie oligotroficzne, bakterie wyrosłe na podłożach Bunta i Roviry i Kinga B oraz pleśnie i drożdże. Wśród pleśni dominujących stwierdzono Cladosporium herbarum, C. cladosporioides oraz Alternaria consortialis, A. alternata, Clonostachys rosea f. catenulata (Gliocladium catenulatum), Scopulariopsis brevicaulis i Penicillium terrestre. Wśród fyllobakterii dominowały w fyllosferze: Burkholderia cepacia, Klebsiella pneumoniae, Acinetobacter baumannie, Pseudomonas fluorescens, P. putida Pantoea agglomerans, Paenibacillus polymyxa, Bacillus cereus, Rhodococcus sp. R. erythropolis Cellulosimicrobium cellulans. Najszersze spektrum aktywności przeciwgrzybowej wobec testowanych pleśni stwierdzono dla szczepów Paenibacillus polymyxa, Pseudomonas putida oraz Pantoea agglomerans. P. polymyxa ograniczał wzrost ponad 82% badanych pleśni, P. agglomerans ponad 77%, a P. putida ponad 73%.