Fungi infecting ornamental grasses and the pathogenicity of Fusarium culmorum (W.G.Sm.) Sacc. and Fusarium equiseti (Corda) Sacc. to selected species

One of the reasons lowering the esthetic appearance of a lawn are diseases caused by fungi. The study on seed material of 11 ornamental grass species was carried out in 2009 and 2010. 681 fungi isolates belonging to 22 species and non-sporulating forms were obtained over the two year study period. Among fungi pathogenic to grasses, species of the genus Fusarium were obtained especially in 2010. In that year, isolates of these fungi constituted 29.94% of all isolated colonies. Colonies of Alternaria alternata were also frequently isolated from the analyzed seed material of the ornamental grasses; in 2009 and 2010 its isolates accounted for respectively 25.36 and 12.57% of all isolates. The study on the health of ornamental grasses conducted in field conditions revealed the occurrence of plants with necrosis of the roots and lower stem internodes. The percentage of such plants ranged from 12% for Coix lacryma-jobi to 69% in the case of Festuca ovina. The mean values of the diseases indices were from 2.6 in the case of Coix lacrymajobi to 39.6 for Lagurus ovatus and they differed significantly. From the infected plants mainly species of genus Fusarium were obtained. Majority of isolates consisted F. oxysporum and also F. culmorum, F. crookwellense, F. graminearum, F. solani, F. avenaceum, F. sporotrichioides and species Bipolaris sorokiniana and Exserohilum pedicellatum were obtained. Studies on susceptibility of the seedlings of seven ornamental grass species to infection by Fusarium culmorum No. 34 and F. equiseti No. 62 were conducted in a growth chamber. The statistical analysis of disease indexes for plants that grew in the experimental combination with artificial infection of the subsoil with abovementioned strains as compared to the control indicated significant differences in all studied species in the case of F. culmorum and in 5 species in the experimental combination with F. equiseti. Strain Fusarium culmorum No. 34 proved to be the most pathogenic towards Festuca glauca (98.25), and F. equiseti No. 62 towards Phalaris canariensis (89.5).

Jedną z przyczyn obniżających estetyczny wygląd trawnika są choroby powodowane przez grzyby. Badania przeprowadzono w latach 2009–2010 na materiale siewnym 11 gatunków traw ozdobnych. W ciągu dwóch lat badań uzyskano 681 izolatów grzybów należących do 22 gatunków oraz form niezarodnikujących. Spośród grzybów patogenicznych dla traw, szczególnie w 2010 r., uzyskiwano gatunki z rodzaju Fusarium. Izolaty tych grzybów w tym roku badań stanowiły 29,94% wszystkich wyizolowanych kolonii. Często wyosabniano również kolonie Alternaria alternata, którego izolaty w 2009 i 2010 r. stanowiły odpowiednio 25,36 i 12,57% ogółu wyosobnień. Badania nad zdrowotnością traw ozdobnych przeprowadzone w warunkach polowych wykazały występowanie roślin z nekrozą korzeni i dolnych międzywęźli. Odsetek takich roślin wahał się od 12% dla Coix lacryma-jobi do 69% w przypadku Festuca ovina. Natomiast średnie wartości wskaźników chorobowych wynosiły od 2,6% w przypadku Coix lacryma-jobi do 39,6% dla Lagurus ovatus i różniły się istotnie. Z porażonych roślin uzyskiwano głównie gatunki z rodzaju Fusarium. Większośü izolatów stanowił F. oxysporum, izolowano również gatunki: F. culmorum, F. crookwellense, F. graminearum, F. solani, F. avenaceum, F. sporotrichioides oraz Bipolaris sorokiniana i Exserohilum pedicellatum. Badania podatności siewek siedmiu gatunków traw ozdobnych na porażenie przez Fusarium culmorum nr 34 i F. equiseti nr 62 przeprowadzono w fitotronie. Analiza statystyczna wskaźników chorobowych dla roślin wyrosłych w kombinacji doświadczenia ze sztucznym zakażaniem podłoża przez wyżej wymienione szczepy w porównaniu z kontrolą wykazała istotne różnice u wszystkich badanych gatunków traw w przypadku F. culmorum i u 5 gatunków w kombinacji doświadczenia z F. equiseti. Szczep Fusarium culmorum nr. 34 okazał się najbardziej patogeniczny w stosunku do Festuca glauca (98,25%), natomiast F. equiseti nr 62 dla Phalaris canariensis (89,5%).