Growth and yielding of sweet cherry trees grafted on new biotypes of Prunus mahaleb (L.)

In the years 2011–2013 growth and yielding of four cultivars of sweet cherry trees: Burlat’, ‘Regina’, ‘Summit’ and ‘Vanda’ were evaluated. All of them were grafted on new Mahaleb rootstocks obtained through softwood cuttings selected from a population of German seedlings of ‘Alpruma’ type in comparison with Mazzard seedling. Additionally an analysis of genetic variability of newly studied biotypes of Mahaleb was conducted. The biggest trunk cross-sectional area had trees on seedlings of Mazzard and Mahaleb No.1, No.4 and No.5, and the smallest on Mahaleb No. 2, No. 3 and No. 6. The biggest volume of the crown had trees growing on Mazzard and the smallest on Mahaleb No. 2 and No. 6. Bigger crowns were also created by the trees of ‘Burlat’ and ‘Summit’ cultivars, and smaller ‘Regina’ and ‘Vanda’. Trees budded on Mazzard had fruits which were slightly lighter in comparison to Mahaleb rootstocks. Regina and Summit outstood other cultivars in terms of weight of fruits. The biggest sum of crops was obtained from trees budded on Mahaleb No. 6 and No. 2, and the smallest on Mazzard and Mahaleb No. 1 and No. 4. The most productive were ‘Vanda’ and ‘Summit’. The biggest productivity index was obtained for rootstocks of Mahaleb No. 6, No. 2, No. 3 and No. 5. For Mazzard and and Mahaleb No. 1 the value of this index was the smallest. Of all examined cultivars the best results was Vanda, then Summit. The analysis of electrophoretic profiles conducted with PCR-RAPD method showed a big genetic similarity between Mahaleb No. 2 and No. 6 and a big variability of the remaining biotypes of Mahaleb among each other. Out of six examined biotypes, Mahaleb No. 2 and No. 6 turned out to be the most productively valuable. Trees of sweet cherry on these rootstocks had the weakest growth, had relatively many flowers and fruits and were characterized with the biggest productivity index.

W latach 2011–2013 oceniono wzrostu i plonowania drzew czterech odmian czereśni: Burlat, Regina, Summit i Vanda. Wszystkie one rosły na nowych podkładkach antypki otrzymanych za pomocą sadzonek pędowych zielnych wyselekcjonowanych z populacji siewek niemieckiej antypki ‘Alpruma’ w porównaniu z siewkami czereśni ptasiej. Dodatkowo wykonano analizę zmienności genetycznej nowo badanych biotypów antypki. Największym polem przekroju poprzecznego pnia charakteryzowały się drzewa na podkładkach czereśni ptasiej oraz antypki nr 1, 4 i 5, a najmniejszym antypki nr 2, 6 i 3. Największą objętośü korony uzyskały drzewa rosnące na czereśni ptasiej, a najmniejszą na antypkach nr 2 i 6. Największe korony tworzyły drzewa odmiany Burlat i Summit, a najmniejsze Regina i Vanda. Drzewa okulizowane na czereśni ptasiej miały owoce o trochę mniejszej wadze w porównaniu z podkładką antypki. Z odmian pod względem wagi owocu wyróżniały się Regina i Summit. Największą sumę plonów uzyskano z drzew okulizowanych na antypkach nr 6 i 2, najmniejszą na czereśni ptasiej, antypkach nr 1 i 4. Najbardziej plonotwórczą były odmiany Vanda i Summit. Najwyższy współczynnik intensywności plonowania uzyskano dla podkładek antypki nr 6, 2, 3 i 5. Dla czereśni ptasiej i antypki nr 1 uzyskano najmniejszą wartość badanego parametru. Z badanych odmian najlepsza była Vanda, a następnie Summit. Wykonana analiza profili elektroforetycznych metodą PCR-RAPD wykazała duże podobieństwo genetyczne pomiędzy antypkami nr 2 i 6 oraz duże zróżnicowanie pozostałych biotypów antypki pomiędzy sobą. Z sześciu przebadanych biotypów, antypki nr 2 i 6 okazały się najbardziej wartościowe. Drzewa czereśni na tych podkładkach najsłabiej rosły, zawiązywały stosunkowo dużo kwiatów i owoców oraz cechowały się największym współczynnikiem intensywności plonowania.