Elaboration of in vitro root culture protocols to efficiently limit Daphne sudden death syndrome

In this study in vitro root culture protocol was elaborated in order to diversify screening methods and develop quick and reliable assay to test the level of chosen Daphne genotype resistance tofungal pathogen Thielaviopsis basicola. Plantlets of Daphne caucasica, D. cneorum, D. jasminea, and D. pontica were propagated asepti-cally on medium composed of WPM mineral salts and MS vitamins, supplemented with 1.0 mg dm-3 2iP, 0.1 mg dm-3 NAA, 0.5 g dm-3 PVP, 0.5 g dm-3 MES, 0.65 g dm-3 cal-cium gluconate, and 20 g dm-3 sucrose. Root cultures were initiated from adventitious roots regenerated on micropropagated shoots.Proliferative root cultures of examined Daphne species were obtained both on solidified and liquid medium, supplemented with various doses of NAA. Cultures of detached roots proved to be a convenient system of testing to T. basicola resistance. Daphne roots cultured in vitro were distinctly contami-nated under laboratory conditions. Susceptibility of cultured organs differed between spe-cies. This simple method is appropriate to be put into practice for quick selection of resis-tant/tolerant genotypes to the soil-borne fungal pathogens affecting plants via root system.

Opracowano protokół prowadzenia kultur korzeni wybranych genotypów Daphne z zamiarem stworzenia możliwości testowania ich podatności na Thielaviopsis basicola w warunkach in vitro. Mikropędy Daphne caucasica, D. cneorum, D. jasmineai D. pontica rosáy na pożywce mineralnej WPM wzbogaconej o zestaw witamin i amino-kwasów z pożywki MS oraz 1,0 mg dm-3 2iP, 0,1 mg dm-3 1-NAA, 0,5 g dm-3 PVP, 0,5 g dm-3 MES, 0,65 g dm-3 glukonianu wapnia. Kultury korzeni inicjowano z korzeni przybyszowych regenerowanych w bazalnej strefie mikropędów. Uzyskano silnie proliferujące kultury korzeni zarówno na pożywkach płynnych, jak i zestalonych, wzbogaconych NAA na zróżnicowanym poziomie stężeń. Kultury te okazały się przydatne do prowadzenia testów przesiewowych w warunkach laboratoryjnych, przy czym podatność poszczególnych genotypów była zróżnicowana. Ta stosunkowo prosta metoda może byü stosowana w celu szybkiej selekcji genotypów odpornych bądź tolerancyjnych na porażenia patogenami grzybowymi infekującymi organizm roślinny poprzez system korzeniowy.