The subsequent effect of silicon on physiological and biochemical parameters of Polygonatum multiflorum (L.) All. ‘Variegatum’ cut shoots

The aim of the undertaken research was to establish the subsequent effect of silicon, which is the component in Actisil Hydro Plus preparation, and the place of cultivation on the postharvest quality of Solomon’s Seal (Polygonatum multiflorum ‘Variegatum’). Plants were cultivated directly in the field or in an unheated foil tunnel. The preparation was used as a sixfold spray in three concentrations: 0.2, 0.3 and 0.4% during the plants vegetation, at weekly intervals. The control were plants sprayed with distilled water. Leafy shoots were cut at the moment of becoming morphologically mature and placed in distilled water in a controlled thermal-lightning conditions: temperature was 21/18ºC (day/night) and photoperiod of 12 h light/12 h darkness. The condition of cytoplasmic membrane was evaluated with the use of analysis of electrolyte leakage and determining the level of peroxidation of membrane lipids. The analyses of assimilation pigments (chlorophyll a + b) and proline content, the relative water content as well as postharvest longevity were established. Leafy shoots of P. multiflorum cultivated in an unheated tunnel, regardless of the spray with Actisil Hydro Plus, characterized with longer lasting decorative value. The lowest proline content in tissues after 30 days were observed in leaves obtained from plants cultivated in foil tunnel and sprayed with Actisil Hydro Plus in concentration of 0.2 and 0.3%. During the analysis conducted 30 days after starting the experiment, the most effective stop of membrane lipids peroxidation was observed in shoots obtained from plants cultivated in foil tunnel and sprayed with Actisil in concentration of 0.2%. Cultivation of P. multiflorum in foil tunnel and spray with preparation in concentration of 0.3% inhibited assimilation pigments degradation the most effectively.

Celem podjętych badań było określenie następczego wpływu krzemu zawartego w preparacie Actisil Hydro Plus oraz miejsca uprawy na jakość pozbiorczą kokoryczki wielkokwiatowej (Polygonatum multiflorum ‘Variegatum’). Rośliny uprawiano bezpośrednio w polu oraz w nieogrzewanym tunelu foliowym. Preparat zastosowano w formie 6-krotnego oprysku w trzech stężeniach: 0,2; 0,3 i 0,4% w trakcie wegetacji roślin, w odstępach tygodniowych. Kontrolę stanowiły rośliny opryskane wodą destylowaną. Ulistnione pędy ścinano w momencie osiągnięcia dojrzałości morfologicznej, wstawiano do wody destylowanej i umieszczono w kontrolowanych warunkach termiczno-świetlnych: temperatura 21/18ºC (dzień/noc), przy fotoperiodzie 12 h światła/12 h ciemności. Oceniano stan błon cytoplazmatycznych poprzez analizę wypływu elektrolitów i oznaczenie poziomu peroksydacji lipidów błonowych. Przeprowadzono analizy zawartości barwników asymilacyjnych (chlorofilu a + b), proliny, a także określono względną zawartość wody i trwałość pozbiorczą. Dłuższym okresem dekoracyjności charakteryzowały się ulistnione pędy P. multiflorum uprawiane w nieogrzewanym tunelu foliowym, niezależnie od zastosowanego oprysku preparatem Actisil Hydro Plus. Najmniejszą ilością proliny po 30 dniach trwania eksperymentu charakteryzowały się liście pozyskane z roślin uprawianych w tunelu foliowym i opryskiwane roztworem Actisilu Hydro Plus w stężeniu 0,2 i 0,3%. Podczas analizy wykonanej po 30 dniach trwania eksperymentu stwierdzono najefektywniejsze zatrzymanie peroksydacji lipidów błonowych w wariancie, w którym pędy pozyskano z roślin uprawianych w tunelu foliowym i opryskano Actisilem w stężeniu 0,2%. Natomiast uprawa P. multiflorum w tunelu foliowym i oprysk preparatem w stężeniu 0,3%, najkorzystniej zahamowało degradację barwników asymilacyjnych.