In case of plants, inbreeding depression can be measured through comparison of the fitness of selfed individuals with outcrossed individuals. In this paper the effect of repeated inbreeding on fruit yield and yield component of strawberries (Fragaria × ananassa Duch.) was examined. Five strawberry cultivars (from 10 initial ones) including ‘Kent’, ‘Teresa’, ‘Senga Sengana’, ‘Chandler’ and the breeding clone 1387 were examined and self-pollinated in order to obtain first (S1), second (S2) and third (S3) inbreeding generations. 5 cultivars differing in pedigree which were assumed to have the inbreeding coefficient of zero (F = 0) were compared with self-pollinated populations with expected inbreeding coefficients F = 0.5 (S1), F = 0.75 (S2) and F = 0.87 (S3). The effects of different inbreeding levels were estimated for the following traits: number of inflorescences, number of flowers per inflorescence, fruit yield per plant, fruit number per plant, average fruit weight, weight of leaves per plant and pollen viability. Both positive and negative inbreeding depressions were found in many progenies in terms of the analysed characters. Weight of leaves per plant in S1, S2 and S3 was affected the most (inbreeding depression ID = 62.5, ID = 66.2 and ID = 67.2, respectively). In the second generation (S2), average fruit number per plant increased in comparison to S0 (ID was -6.1). Inbreeding depression for average fruit weight per plant decreased in the successive inbreeding generations.
U roślin depresję inbredową szacuje się, porównując żywotność pojedynków uzyskanych poprzez samozapylenie z pojedynkami krzyżującymi się swobodnie. W pracy badano wpływ chowu wsobnego na plon owoców i cechy plonotwórcze u truskawki (Fragaria × ananassa Duch.). Doświadczenia zostały przeprowadzone w latach 2004–2010 w Gospodarstwie Doświadczalnym UP w Felinie. Badano 10 odmian truskawki: ‘Kent’, ‘Selva’, ‘Elkat’, ‘Elsanta’, ’Paula’, ‘Ostara’, ‘Teresa’, ‘Senga Sengana’, ‘Chandler’ i klon hodowlany 1387, które samozapylano w celu uzyskania kolejnych potomstw wsobnych: S1, S2 i S3. Po dwóch kolejnych cyklach samozapylenia znaczna część siewek S1 i S2, wywodzących się od 5 odmian, zamarła na skutek silnego spadku wigoru. Pięć pozostałych odmian zróżnicowanych pod względem pochodzenia, o współczynniku wsobności (F) przyjętym jako zero (F = 0), porównywano z trzema pokoleniami wsobnymi o spodziewanym współczynniku wsobności F = 0,5 (S1), F = 0,75 (S2) i F = 0,87 (S3). Efekty różnego poziomu wsobności oszacowano dla następujących cech: liczby kwiatostanów, liczby kwiatów w kwiatostanie, plonu owoców z rośliny, liczby owoców z rośliny, średniej masy owocu, masy liści z rośliny i żywotności pyłku. U potomstwa stwierdzono zarówno dodatnią, jak i ujemną depresję wsobną pod względem badanych cech. Depresja inbredowa w pokoleniach S1, S2 oraz S3 najsilniej przejawiła się pod względem masy liści z rośliny (wynosiła ona odpowiednio: ID = 62,5; ID = 66,2 i ID = 67,2). W pokoleniu S2 średnia liczba owoców z rośliny zwiększyła się w stosunku do S0 o 6,1%. W kolejnych pokoleniach wsobnych zmniejszył się poziom depresji pod względem średniej masy owoców z rośliny i wynosił odpowiednio: 52,5 w S1; 36,6 w S2 oraz 22,0 w S3.
