Quality and structure of single harvest tomato fruit yield

Tomato fruit, constituting raw material for processing industry, can be harvested manually or mechanically, with the use of a harvester. Such features of new cultivars, as almost simultaneous fruit setting, high fruit durability and slow overripening of fruit, make it possible to give up the traditional, multiple harvesting. Limiting the number of harvests and introducing mechanical harvest, express aiming at decreasing the harvest costs. During studies conducted in the years 2009–2010 the quantity and structure of fruit yield in several tomato cultivars recommended for processing industry. Fruit came from single harvest, conducted in the second half of September. The highest fruit yield and the best fruit yield were these of Dyno F1 and Benito F1 cultivars. The cultivars Asterix F1 and Tenorio F1 yielded at a similar level and the unfavourable feature in their yield structures was high share of small fruits (of the diameter from 4.0 to 3.5 cm) and very small ones (below 3.5 cm). The yield of tomato fruit in the subsequent years was significantly differentiated and depended upon weather conditions. It was demonstrated that in the case of cultivars with longer vegetation periods, including cultivars recommended for processing industry, the harvest of the whole yield is not always possible. In the first study year ripe fruits constituted 94.9%, in the second year – 80.7%. A large number of unripe fruits significantly hinders conducting mechanical tomato harvest.

Owoce pomidora stanowiące surowiec dla przemysłu przetwórczego mogą być zbierane ręcznie lub mechanicznie, za pomocą kombajnu. Takie cechy nowych odmian, jak prawie jednoczesne wiązanie owoców, duża trwałość owoców oraz powolne ich przejrzewanie umożliwiają rezygnację z tradycyjnego wielokrotnego zbioru. Ograniczenie liczby zbiorów oraz wprowadzenie zbioru mechanicznego to wyraz dążenia do zmniejszenia nakładów ponoszonych na zbiór. Podczas badań przeprowadzonych w latach 2009–2010 oceniono wielkość i strukturę plonu owoców kilku odmian pomidora polecanych dla przemysłu przetwórczego. Owoce pochodziły ze zbioru jednorazowego, przeprowadzonego w drugiej połowie września. Największym plonem owoców i najlepszą strukturą plonu wyróżniały się odmiany Dyno F1 i Benito F1. Odmiany Asterix F1 i Tenorio F1 plonowały na zbliżonym poziomie, a cechą niekorzystną w ich strukturze plonu był duży udział owoców małych (o średnicy od 4,0 do 3,5 cm) i bardzo małych (poniżej 3,5 cm). Plon owoców pomidora w kolejnych latach był istotnie zróżnicowany i uzależniony od warunków pogodowych. Wykazano, że w przypadku odmian o dłuższym okresie wegetacji, a do takich zaliczane są odmiany polecane do przemysłu przetwórczego, nie zawsze możliwy jest zbiór całego plonu. W pierwszym roku badań owoce dojrzałe stanowiły 94,9%, w drugim roku – 80,7%. Duża liczba owoców niedojrzałych znacznie utrudnia przeprowadzenie zbioru mechanicznego pomidora.