Natural valuation of the Polish marine areas (Baltic) based on phytobenthos

The aim was to develop a method for assessing the natural values of the Polish marine areas (PMA), excluding coastal lagoons, based on phytobenthos. The valuation method includes 4 criteria which refer to the qualitative and quantitative structure of phytobenthos. The method was tested at the stony bottom overgrown with macroalgae – in the coastal zone, near the localities of Ustka, Poddąbie and Rowy. The assessment showed that the most valuable was the boulder area in the vicinity of Rowy, due to the presence of macroalgae communities with 5 rare and 3 protected species. The least valuable was the stony bottom near Ustka, with small amounts of macroalgae and 1 protected species. The natural values were classified into four classes and presented on map, what is very important from the practical point of view, especially when consider areas designated for future investments. The map with natural values distribution was created on the layers of surface sediments, which were developed on the basis of sonar and bathymetric data. The use of these data allowed the precise delineation of subareas with different natural values. The natural valuation method presented in this article is a relatively simple tool that can be applied to determine the areas valuable in terms of phytobenthos in PMA.

Celem artykułu było opracowanie metody oceny walorów przyrodniczych polskich obszarów morskich (POM), z wyłączeniem zalewów przymorskich, na podstawie fitobentosu. Metodę waloryzacji oparto na 4 kryteriach, uwzględniających strukturę jakościowo-ilościową fitobentosu. Metodę przetestowano waloryzując makroglony dna kamienistego, występujące w strefie przybrzeżnej otwartego morza, w pobliżu miejscowości: Ustka, Poddąbie i Rowy. Z przeprowadzonej oceny wynika, że najcenniejszym obszarem było głazowisko w okolicy miejscowości Rowy, z uwagi na występowanie zbiorowisk makroglonów oraz obecność 5 gatunków rzadkich i 3 gatunków chronionych. Najmniej cennym – dno kamieniste przy Ustce, gdzie wśród znikomych ilości makroglonów występował 1 gatunek chroniony. Ważnym dla praktycznego zastosowania tej metody oceny walorów przyrodniczych, np. w rejonach przeznaczonych pod różnego rodzaju inwestycje, jest możliwość przedstawienia jej w czterostopniowej skali w postaci mapy cenności przyrodniczej, dla której jako podkład wykorzystano mapę osadów, opracowaną na podstawie danych sonarowych i batymetrycznych. Wykorzystanie tych danych pozwoliło na dokładne wydzielenie podobszarów o różnej cenności przyrodniczej. Opracowana i zaprezentowana w niniejszym artykule metoda waloryzacji przyrodniczej jest stosunkowo prostym narzędziem mogącym mieć zastosowanie do określenia rejonów cennych przyrodniczo w POM.