The effectiveness of the Federal Reserve System’s monetary policy in the years 1962–2018

Background: The monetary policy of the Federal Reserve System affects the term structure of nominal interest rates as well as other asset prices, and thus influences aggregate demand and price levels through these effects. This complex process is known as the monetary transmission mechanism and the transmission process of monetary impulses changes over time. The strength of this impact is a staple subject of economic research. Research purpose: The aim of the article is to assess the effectiveness of the Federal Reserve System’s monetary policy transmission mechanism over the period 1962–2018. In particular, the scale and timing of the interest rate pass-through to economic activity have been examined. Methods: Econometric methods (the vector autoregression model) have been used. The empirical analysis was carried out based on U.S. economic statistics for the years 1962–2018, which were taken from the FRED and BEA Databases. Conclusions: Empirical findings reveal that the way in which the Federal Reserve System’s monetary policy influenced the U.S. economy was diversified at particular time intervals. The results imply that the effectiveness of the U.S. central bank’s interest rate policy has been decreasing since the mid-1980s. Firstly, in the period 1962–1983, the real GDP growth rate and the inflation rate were more sensitive to changes in the federal funds rate than in the period 1984–2018. Secondly, in the period 1962–1983, the effective federal funds rate had an almost threefold greater impact on economic activity and price processes. Thirdly, until the mid-1980s, the effects of monetary impulses were felt longer in the American economy than in the later period. What is more, there is no evidence to suggest that the period of historically low interest rates caused a decline in the effectiveness of the transmission of monetary policy impulses.

Przedmiot badań: Polityka pieniężna Systemu Rezerwy Federalnej wpływa na strukturę terminową stóp procentowych oraz ceny aktywów, znajdując w ten sposób odzwierciedlenie w zmianie wielkości zagregowanego popytu i poziomu cen. Ten skomplikowany proces jest określany w literaturze jako mechanizm transmisji polityki pieniężnej. Siła tego oddziaływania jest jednak wciąż przedmiotem badań, a sam proces transmisji impulsów monetarnych do realnej gospodarki podlega zmianom w czasie. Cel badawczy: Celem artykułu jest ocena efektywności mechanizmu transmisji impulsów polityki pieniężnej Fed w latach 1962–2018. W opracowaniu tym zbadano w szczególności skalę i czas przekładania się zmian stopy procentowej Fed na gospodarkę realną oraz stopę inflacji w różnych interwałach czasowych. Metoda badawcza: Zastosowano różne metody badawcze m.in. krytyczną analizę literatury przedmiotu oraz metody ekonometryczne – model VAR. Badanie przeprowadzono na podstawie danych statystycznych dla amerykańskiej gospodarki za lata 1962–2018, zaczerpniętych z internetowych baz danych FRED oraz BEA. Wyniki: Wyniki empiryczne pokazują, że sposób, w jaki polityka pieniężna Systemu Rezerwy Federalnej wpływała na amerykańską gospodarkę, był zróżnicowany w określonych odstępach czasu. Wyniki wskazują, że efektywność polityki stóp procentowych amerykańskiego banku centralnego zmniejszyła się od połowy lat 80. XX w. Po pierwsze, w latach 1962–1983 tempo wzrostu realnego PKB i stopa inflacji charakteryzowały się większą wrażliwością na zmianę stopy funduszy federalnych niż w latach 1984–2018. Po drugie, w latach 1962–1983 efektywna stopa funduszy federalnych oddziaływała z prawie trzykrotnie większą siłą na aktywność ekonomiczną i procesy cenowe. Po trzecie, do połowy lat 80. XX w. skutki impulsu monetarnego były dłużej odczuwalne w amerykańskiej gospodarce niż w późniejszym okresie. Co więcej, nie znaleziono dowodów, by sądzić, że okres historycznie niskich stóp procentowych powodował spadek efektywności transmisji impulsów polityki pieniężnej.