Meandry wizualności w prozie Gustawa Herlinga-Grudzińskiego

Artykuł poświęcony jest kwestiom przeglądowym związanym z widzeniem i wizualnością w prozie Herlinga-Grudzińskiego. Ukazuje funkcje oka i widzenia oraz znaczenia nadawane przez pisarza kreowanym obrazom literackim. Zwraca też uwagę na stylistyki malarskie, stanowiące kontekst dla zrozumienia pewnej eklektyczności warstwy wizualnej prac Grudzińskiego. Na przykładzie fragmentów z opowiadania Wieża prezentuje też sensualne bogactwo stosowanych przez tego autora rozwiązań, koncentrując się na określonym wycinku warsztatu Herlinga i jednocześnie przypominając o celach realizowanych przez niego przy pomocy wybranych zabiegów.

This article is dedicated to a review of questions related to the categories of seeing and the visual in the prose of Gustaw Herling-Grudziński. The paper shows the functions of the eye and seeing, as well as the significance of the literary images created by the writer. It also points out to the painterly stylistics which provide an important context for understanding the eclectic character of the visual layer of his works. On the example of some chosen extracts from the story entitled Wieża (The Tower), the article presents the sensual richness of the ideas used by Herling-Grudziński, focusing on the methods he adopted and describing the main goals he wanted to achieve by his application of certain literary tools.