Społeczno-wychowawcza rola seniorów (dziadków) w rodzinie

Artykuł podejmuje tematykę wychowawczej roli seniorów(dziadków) w rodzinie. Celem jest ukazanie konkretnie wychowawczej i socjalizacyjnej roli w obszarach: wychowanie w rodzinie, wychowanie kulturowe, wychowanie społeczne, wychowanie religijno-moralne oraz analiza ich kapitału intelektualnego racjonalizowanego, jako mądrość starca. Z analizy wynika, że role seniorów nadal mają ważny wpływ wychowawczy na dorastających wnuków. Dobre kontakty z dziadkami uczą nastolatków miłości i troski o drugiego człowieka, poznania historii rodziny, tradycji i wiary w domu.  Wciąż są jeszcze strażnikami: pamięci zbiorowej, więzi rodzinnych, kronikarzami historii, mądrością wiary, moralności i dziedzictwa kulturowego. Zauważa się jednak, iż rady udzielane młodemu pokoleniu nie dla wszystkich stanowią uniwersalną receptę na szczęśliwe życie.

The article deals with the educational role of seniors (grandparents) in the family. The aim is to show a specific educative and socializing role in the areas of family upbringing, cultural and social education, religious-moral upbringing and analysis of their rationalized intellectual capital as the wisdom of an old man. The analysis shows that the roles of seniors still have an important educative impact on adolescent grandchildren. Good contacts with grandparents teach teens love and care for each other, learn about family history, traditions and faith at home. They are still the guards of collective memory, family ties, chronicles of history, wisdom of faith, morality and cultural heritage. It is noticed, however, that advice given to the young generation is not for everyone a universal recipe for a happy life.