Ukryta, niedostrzegalna na pierwszy rzut oka natura mediów elektronicznych XX wieku, a tym bardziej cyfrowych XXI wieku, staje się niejednokrotnie przyczyną bolesnych w skutkach zagrożeń, jakie te media, nieświadomie używane, mogą generować z perspektywy nie tylko treści, ale szczególnie formy oddziaływania. Bierze się to stąd, że jak zauważa Marshall McLuhan, są one szczególnym przedłużenie ludzkich zmysłów z natury swej przechodzących w system nerwowy. Gdy w sposób świadomy i zamierzony przez te media reżyseruje się zaburzenie równowagi zmysłów za pomocą np. gier, efekty u odbiorcy są łatwe do przewidzenia. Wraz z tezą: „medium is the message” (środek przekazu sam jest przekazem) kanadyjski medioznawca uzasadnia, że zmiana formy określonego medium pociąga za sobą zarazem zmianę tempa, skali, wzorca i modelu życia, jaki to medium wnosi. Wszystkie powyższe zmiany i ich przyspieszenia przynoszą określony, ale niezauważalny skutek, zmieniając wzorce zachowań i nawyków, a przez to konwertując model, szablony, konwencje, paradygmaty, praktyki i ideały życia jednostki i społeczeństwa. Dlatego w dłuższej perspektywie to właśnie forma medium jest ogólnie o wiele bardziej determinująca zmiany niż treść jego przekazu. Gdy dodamy do tego skalę globalną oraz jeszcze większe możliwości manipulacyjne szczególnie nowych mediów, perspektywa ich oddziaływania staje się olbrzymia i może to generować daleko idące w skutkach zagrożenia, stojące w opozycji do komplementarnego rozwoju człowieka.
The hidden, at first glance imperceptible nature of the 20th-century electronic media, and, to an even greater degree, of the digital media of 21st century, often becomes a cause of threats that may bring painful results. Such results, generated by the uninformed use of the media, are related not only to the transmitted contents, but also, in particular, to the form of the media influence. This is due to the fact that, as Marshall McLuhan observes, the media constitute special extensions of the human senses that, by nature, are part of the nervous system. If the equilibrium of the human senses is purposefully disturbed in the way controlled by those media, e.g., through various games, the effects on the user are easy to foresee. Together with the claim that “the medium is the message,” the Canadian media scholar shows that a change in the form of a given medium entails a change in the pace, scale, pattern, and model of life related to this medium. All those change accelerations produce a definite yet imperceptible effect, transforming patterns of behaviour and habits, and by the same token converting the model, routines, conventions, paradigms, practices, and ideals present in the life of an individual and a society. Therefore, in a long perspective, it is the form of a medium that exerts a generally much more determining influence on the changes than the contents transmitted. If we consider the global scale and a growing potential for manipulation, especially in the context of the new media, the perspective of their impact becomes immense and, as it opposes the complementary development of the human being, may generate far-reaching threats.
