Western Sophiology? The Eternal Feminine” in the Thought of Henri de Lubac

The study is dedicated to the Mariology and ecclesiology of Henri de Lubac. It analyzes the works in which de Lubac emphasizes the unity of these two fields of theology, referring primarily to the Fathers of the Church and to the thought of Pierre Teilhard de Chardin. This article tries to show that these are not purely historical references, but an expression of de Lubac’s original reflection, which forms a coherent whole. This whole is reconstructed at the end of the article. In consequence, there might be seen a kind of “Western sophiology,” a theological synthesis in which the “feminine element” plays an important role, and the central, rather than peripheral, nature of the truths of faith concerning the Mother of God and the Church becomes visible.

Niniejsze studium poświęcone jest mariologii i eklezjologii Henri de Lubac’a. Zostały w nim poddane analizie te dzieła, w których podkreśla on jedność tych dwóch dziedzin teologii, odwołując się przede wszystkim do Ojców Kościoła oraz do myśli Pierre’a Teilharda de Chardin. Staramy się pokazać, że nie są to czysto historyczne odwołania, ale wyraz osobistej refleksji samego De Lubac’a, która tworzy pewną spójną całość. Całość ta została zrekonstruowana w zakończeniu artykułu. W ten sposób ukazał się obecny u niego rodzaj „zachodniej sofiologii”, teologicznej syntezy, w której ważną rolę odgrywa „pierwiastek kobiecy” oraz widoczny staje się centralny, a nie peryferyjny charakter prawd wiary dotyczących Bogurodzicy i Kościoła.