ОСОБЛИВОСТІ ЛІНГВАЛІЗАЦІЇ КОНЦЕПТУ “ЛЕЛЕКА” В ПРОЗОВИХ ТВОРАХ ШІСТДЕСЯТНИКІВ ДЛЯ ДІТЕЙ

Artykuł został poświęcony analizie konceptu “bocian” (“łełeka”) w prozatorskich utworach dla dzieci Jewhena Hucały i Mykoły Winhranowskiego, należących do grona sześćdziesiątników. Określono główne werbalizatory konceptu, jego semantykę oraz charakterystykę aksjologiczną. Ustalono, że koncept “bocian” u obu pisarzy obejmuje przede wszystkim znaczenie etniczno-kulturowe, a także autorskie.

The article is dedicated to the analysis of the concept “stork” (“leleka”) in the prose literature for children written by E. Hutsalo and M. Vinhranovsky. There have been traced the main concept verbalizers, its semantics has been clarified, the axiological markers of the studied concept have been identified. The concept “stork” (“leleka”) was determinated in both writers’ works, it contains the national ethnic meanings and individual senses encoded by the authors.