Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

„Niech się połączą niebiosa i ziemia…”: w poszukiwaniu (nowej) astronomii w Antoniuszu i Kleopatrze Williama Shakespeare’a

Tytuł:
„Niech się połączą niebiosa i ziemia…”: w poszukiwaniu (nowej) astronomii w Antoniuszu i Kleopatrze Williama Shakespeare’a
“Heaven and earth may strike their sounds together”: In search of the (new) astronomy in Shakespeare’s Anthony and Cleopatra
Autorzy:
Cetera-Włodarczyk, Anna
Włodarczyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041723.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
William Shakespeare
Nicolaus Copernicus
Anthony and Cleopatra
new astronomy
geocentric universe
heliocentric universe
celestial spheres
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2017, 31; 23-46
1233-8680
2450-4947
Język:
polski
Prawa:
CC BY-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Shakespeare appears to be one of the most intensely studied authors exemplifying mutual influence of literature and science. Significantly enough, astronomical references deserve a particular attention due to the spectacular change of paradigm resulting from the replacement of the concept of the geocentric cosmos with the concept of the heliocentric universe. Starting from some general remarks concerning the methodological assumptions of such analyses and the specificity of Shakespeare canon, the paper offers an in-depth study of Anthony and Cleopatra  as one of the most representative plays with regard to the number, suggestiveness and interpretative potential of astronomical references. The paper exemplifies the way in which the play combines traditional astronomical and astrological allusions with some unconventional images, usually featuring imaginative hyperboles, which inscribe the fate and feelings of the characters into a cosmic framework. These references repeatedly trigger some fascinating and yet risky interpretations which strive to present Shakespeare as part of the scientific revolution of the age. Refraining from any value judgment, the paper highlights the overall importance of reading Renaissance literature, and Shakespeare in particular, against the background of the history of science in a way which allows for precise identification of contemporary sources of astronomical knowledge as well as for the reconstruction of the actual paths of dissemination of such ideas.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies