Umieranie nie mieści się we współczesnej globalnej kulturze pop gloryfikującej młodość i witalność. Jeśli dodać do tego katolickie sacrum-tabu śmierci okaże się, że dzisiaj nie ma miejsca na cmentarze. Celem artykułu jest pokazanie, że nie da się ich jednak wyprzeć, że są częścią każdej cywilizacji i mają lokalizację w przestrzeni i krajobrazie. Ważnym spostrzeżeniem jest to, że znaczenie i miejsce cmentarzy zmieniało się tak, jak zmieniała się kultura. Posłużono się przykładem Łodzi.
Dying is not part of the contemporary global pop culture that glorifies youth and vitality. If one considers the Catholic sacrum-taboo of death additionally, it turns out that there is no place for cemeteries today. The aim of the article is to show that cemeteries cannot be denied. They are part of every civilization and are baded in space and landscape. An important observation is that the meaning and location of the cemeteries has changed, as has the culture. The example of Lodz was used.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00