АРХЕТИПНЕ ПІДҐРУНТЯ І ПОЕТИКА ПОВТОРЕННЯ У ЗИМОВІЙ ПОВІСТІ ОЛЕСЯ УЛЬЯНЕНКА

Unlike many previous ones which contained authors’ socially conditioned interpretations of Oles Ulianenko’s works, the article suggests an original, poetically determined, psychoanalytical reading of Zymova povist. As a result, the conclusion is that in this short but aesthetically powerful work of fiction of unclear genre, plot and theme, the Ukrainian author offers a concentrated, concise presentation of polysemous and expressive archetype images, which are obviously connected with social-historical, moral-ethical, and philosophical subject matter which found its in-depth representation in his later literary work. Above all, however, in this particular work of fiction, Ulianenko depicts how death is defeated by repeated victory.

W prezentowanym artykule zaproponowana została oryginalna, w przeciwieństwie do wielu wcześniejszych odczytań Zimowej opowieści Ołesia Ulianenki zazwyczaj opartych na podejściu socjologicznym, psychoanalityczna interpretacja tego dzieła, sięgająca głęboko do poetyki utworu. Przeprowadzona analiza dowodzi, że w niewielkim, ale znakomitym pod względem artystycznym szkicu, który trudno przypisać do określonego gatunku i w którym niełatwo wyznaczyć fabułę i temat, ukraiński pisarz w skondensowanej formie zaprezentował liczne wieloaspektowe i sugestywne obrazy archetypowe, ściśle powiązane z problematyką wspólnotowo-historyczną, moralno-etyczną, filozoficzną (immanentnie obecną w jego późniejszych pracach). Ponadto, co najważniejsze, autor udowodnił, że śmierć można pokonać dzięki powtarzającym się zwycięstwom.