The relationship between the culture and social life of a nation in Sylwester Ambroziak’s art project entitled “Mama, I’m coming home” The problem of Euro-orphanhood

The aim of the article is to present the active participation of culture in the social life of a nation on the example of Sylwester Ambroziak’s art project entitled “Mama, I’m coming home”. The main problem of this article is “Euro-orphanhood”, which is a result of the economic emigration of parents in response to a geopolitical situation. Sylwester Ambroziak’s “Mama, I’m coming home” exhibition is a reaction to the present-day problem of Euro-orphanhood and the related experiences of abandonment, exclusion and eradication. The research methods used to achieve this purpose are semiotic analysis and interpretation. Formal and content analysis of the exhibition are preceded by information concerning stagings of the exhibition in Biała Podlaska and Poznań. Individual elements of the exhibition are then described, and the modest but eloquent artistic means used by the artist are explained. The “Mama, I’m coming home” exhibition by Sylwester Ambroziak shows the current problem of Euro-orphanhood and the nonculpable (anti)social functioning of Euro-orphans. The experience of abandonment of Euro-orphans has psycho-social effects. An external expression of the mental state of Euro-orphans is these sculptures of “Minotaurs” with their “African-embryonic-alien” shapes with inhuman faces and more-or-less outlined eyes. Their physical ugliness reflects their psycho-spiritual condition. It seems that the behavior of the “Minotaurs” in the “Mama, I’m coming home” exhibition is the result of a hidden reaction to the breakdown of family ties. In their attitude, passivity, withdrawal and fear are visible. These figures–sculptures are alienated. Formal and content analysis of the exposition finally leads to the discovery of the essence and role of the family, and the value of close relations in the life of all family members, which cannot be replaced with any material goods.

Celem artykułu jest przedstawienie aktywnego udziału kultury w życiu społecznym narodu na przykładzie projektu artystycznego Sylwestra Ambroziaka zatytułowanego „Mamo, wracam do domu”. Głównym problemem tego artykułu jest „euro-sieroctwo”, które jest wynikiem emigracji ekonomicznej rodziców w odpowiedzi na sytuację geopolityczną. Wystawa „Mamo, wracam do domu” Sylwestra Ambroziaka jest reakcją na współczesny problem tak zwanego euro- -sieroctwa i związane z nim doświadczenia porzucenia, wykluczenia i eliminacji. Metodami badawczymi stosowanymi do osiągnięcia tego celu są analizy semiotyczne i interpretacja. Analizę formalną i merytoryczną wystawy poprzedzają informacje dotyczące inscenizacji wystawy w Białej Podlaskiej i Poznaniu. Poszczególne elementy wystawy są następnie opisywane i wyjaśniane. Środki artystyczne stosowane przez artystę są skromne, ale wymowne. Wystawa „Mamo, wracam do domu” autorstwa Sylwestra Ambroziaka pokazuje aktualny problem niezawinionego (anty) społecznego funkcjonowania euro-sierot. Doświadczenie porzucenia ma skutki psychospołeczne. Zewnętrznym wyrazem stanu psychicznego sierot są te rzeźby „Minotaurów” o ich „afrykańsko-embrionalno-obcych” kształtach z nieludzkimi twarzami i zaledwie zarysowanymi oczami. Ich fizyczna brzydota odzwierciedla ich stan psychiczno-duchowy. Wydaje się, że zachowanie „Minotaurów” na wystawie „Mama, wracam do domu” jest wynikiem ukrytej reakcji na zerwanie więzi rodzinnych. W ich postawie widoczna jest pasywność, wycofanie się i strach. Te figury-rzeźby są wyobcowane. Analiza formalna i merytoryczna ekspozycji ostatecznie prowadzi do odkrycia istoty i roli rodziny oraz wartości bliskich relacji w życiu wszystkich członków rodziny, których nie można zastąpić żadnymi dobrami materialnymi.