Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Scene of Fighting Tigers on a Sasanian Plate from Mes ‘Aynak. Notes on the Composition

Tytuł:
Scene of Fighting Tigers on a Sasanian Plate from Mes ‘Aynak. Notes on the Composition
Scena walki z tygrysami na sasanidzkiej paterze z Mes ‘Aynak. Uwagi na temat kompozycji
Autorzy:
Skupniewicz, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036059.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Kushano-Sasanian art., silver plates, iconography
sztuka kuszano-sasanidzka, srebrne patery, ikonografia
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2020, 66; 65-84
0065-0986
2451-0300
Język:
angielski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The article discusses, from formal perspective, the mounted hunting scene on the Kushano-Sasanian silver plate found in Mes Aynak in Afghanistan. The scene represents the model related to other Sasanian silverware, however with significant variances. When compared the scene to other models defined by Author, conclusion is made that except for several “canonical” layouts, Sasanian toreuts, allowed themselves a dose of freedom in combining them. This phenomenon seems to be related to peripheries of the Sasanian Empire and model of a sword-wielding rider in combat with large felines while holding an object in outstretched left hand was defined as originating from Kushanshahr and combining Assyrian and Achaemenid formulae of men killing beasts with mounted archer/lancer layouts popular in Sasanian silver.

W prezentowanym studium poddano ocenie, z formalnego punktu widzenia, scenę konnego polowania z kuszano-sasanidzkiej partery znalezionej w Mes Aynak, w Afganistanie. Scena reprezentuje model pokrewny dziełom znanym z toreutyki sasanidzkiej, jednakże z wyraźnymi różnicami. Porównując scenę z modelami wyróżnionymi przez Autora, pojawił się wniosek, że sasanidzcy mistrzowie obróbki srebra, poza „kanonicznymi” figurami, pozwalali sobie na formalne eksperymenty. Jest to zjawisko znane z peryferii imperium Sasanidów, a model obejmujący jeźdźca uderzającego mieczem „kotowatego drapieżnika” a w wolnej, wyciągniętej ręce trzymającego inny obiekt, wykształcił się w Kuszanszahr i łączy w sobie asyryjskie i achemenidzkie formuły ludzi zabijających dzikie bestie z układami ukazującymi konnego łucznika czy jeźdźca operującego włócznią, znane z sasanidzkigo srebra.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies