Il sistema delle focalizzazioni in Barnabo delle montagne di Dino Buzzati

Artykuł zawiera analizę pierwszej powieści D. Buzzatiego pod kątem perspektywy, z jakiej prowadzona jest narracja. Zdecydowanie przeważa w niej perspektywa wewnętrzna, ukazująca świat taki, jakim go widzi zmieniający się i coraz bardziej zacieśniający się w toku opowieści podmiot perspektywy (kolejno: grupa - poszczególne postaci - tytułowy bohater), co pokrywa się zresztą z charakterem historii rozpoczynającej się jako historia grupy i stopniowo przekształcającej się w historię jednostki. Ułatwia to znakomicie czytelnikowi utożsamienie się z bohaterem i zrozumienie jego poglądu na sytuację. Podobny jest efekt przeplatającej się z punktem widzenia postaci perspektywy zewnętrznej, przedstawiony bowiem w ten sposób: zarysowany tylko w zasadniczych, ponadindywidualnych cechach - bohater staje się jakby symbolem losu, który w gruncie rzeczy mógłby się przytrafić każdemu. „Egzemplifikacyjny” charakter postaci dodatkowo uwypukla fakt, że narrator analizuje wewnętrzne przeżycia Barnaby tylko wtedy, gdy wiążą się one z głównym problemem powieści, tj. z walką człowieka z samym sobą i z własnym strachem.