Intensyfikacja regularnej aktywności fizycznej u pacjentów z opornym nadciśnieniem tętniczym

Introduction: Regular physical activity is recommended in patients with arterial hypertension as part of the necessary lifestyle modifications. Aim of the study: The aim of the study was to assess the possibility of increasing the physical activity of patients with resistant hypertension. Material and methods: The study group consisted of 27 patients meeting the diagnosis criteria of resistant hypertension and 26 patients with well-controlled hypertension, as a control group. Anthropometric and bioimpedance-based body composition measurements were performed three times within the course of the 6-month-long study, at baseline and after 3 and 6 months, and a physical activity profile was determined based on the International Physical Activity Questionnaire. The study also included accelerometer measurements conducted for 72 consecutive hours. The participants were recommended to perform regular aerobic physical activity, chosen individually during meetings with the study scientist, in accordance with the guidelines of the American Heart Association. Moreover, the patients were motivated to perform physical activity with short text messages and phone calls. Results: A significant change in the resistant hypertensives was observed after 6 months, regarding the number of steps taken (17,361 ± 6,815 vs. 23,067 ± 7,741; p < 0.005), metabolic equivalent of task (1.325 ± 0.3 vs. 1.464 ± 0.3; p = 0.001), duration of rest (1,595 ± 265 vs. 1,458 ± 292 min; p < 0.05) and sleep (1,278 ± 228 vs. 1,147 ± 270 min; p = 0.02), as assessed based on 3-day accelerometer measurements. An increase in activity was also observed based on the International Physical Activity Questionnaire and positive changes in body composition were determined. Conclusions: In the case of patients with resistant hypertension, intensification of physical activity is a well-tolerated, implementable and cost-effective therapeutic intervention.

Wprowadzenie: Regularna aktywność fizyczna jest zalecana w przypadku chorych na nadciśnienie tętnicze – jako element niezbędnej modyfikacji stylu życia. Cel badania: Celem badania była ocena możliwości zwiększenia aktywności ruchowej u pacjentów z nadciśnieniem opornym na leczenie. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 53 osoby, w tym 27 pacjentów spełniających kryteria rozpoznania nadciśnienia tętniczego opornego oraz 26 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym dobrze kontrolowanym, stanowiących grupę porównawczą. W trakcie trwającego 6 miesięcy badania wykonano trzykrotnie – wyjściowo, po 3 i po 6 miesiącach – pomiary antropometryczne i składu ciała metodą bioimpedancji elektrycznej oraz określono profil aktywności ruchowej, stosując Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej. Badanie obejmowało także pomiary akcelerometryczne, prowadzone przez kolejne 72 godziny. Uczestnikom zalecano regularną aktywność fizyczną aerobową – zgodną z aktualnymi zaleceniami Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego, indywidualizowaną w trakcie spotkań z prowadzącym badanie. Dodatkowo chorych motywowano poprzez krótkie wiadomości tekstowe i rozmowy telefoniczne. Wyniki: Po 6 miesiącach interwencji leczniczych w grupie nadciśnienia opornego odnotowano istotną zmianę w zakresie liczby kroków (17 361 ± 6815 względem 23 067 ± 7741; p < 0,005), równoważnika metabolicznego (1,325 ± 0,3 względem 1,464 ± 0,3; p = 0,001), czasu odpoczynku (1595 ± 265 względem 1458 ± 292 min; p < 0,05) i czasu snu (1278 ± 228 względem 1147 ± 270 min; p = 0,02), ocenianych na bazie 3-dniowych pomiarów akcelerometrycznych. Zwiększenie aktywności zaobserwowano również na podstawie Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej. Ponadto stwierdzono korzystne zmiany w zakresie składu ciała. Wnioski: U pacjentów z opornym nadciśnieniem tętniczym intensyfikacja aktywności ruchowej jest dobrze tolerowaną i niekosztowną interwencją terapeutyczną.