Aparat słuchowy a alternatywne urządzenia poprawiające słyszenie

The study provides an overview of the available papers on different types of hearing improvement instruments which in special cases can be treated as alternative solutions in relation to conventional hearing aids. The work includes a description of a new type of pre-programmed hearing aid which can be sold by mail-order or directly to potential users. In addition, a description of personal sound amplification products has been included in the study, with particular emphasis on the so-called hearing amplifiers which, as a matter of principle, are intended for people with normal hearing. The characteristics of particular solutions and possible applications are provided in the paper. The analysis of available studies in this area shows a large heterogeneity of solutions and hence the lack of unambiguous criteria through which one could easily and objectively assess the devices between each other or compare them with conventional hearing aids. Based on the present study, the following conclusions can be drawn: hearing amplifiers should not be used in the case of sensorineural hearing loss due to the inability to properly adjust the acoustic parameters of such an amplifier to the specific characteristics of hearing loss. The high level of sound pressure which hearing amplifiers can generate may aggravate hearing impairment. Pre-programmed hearing aids may be an alternative to conventional hearing instruments, although research results show that the effects obtained, especially for speech understanding, are worse. Hearing care professionals or audiologists play a key role in improving the outcomes obtained for hearing aids.

W opracowaniu dokonano przeglądu dostępnych prac dotyczących różnych rodzajów urządzeń poprawiających słyszenie, które w szczególnych przypadkach mogą być traktowane jako rozwiązania alternatywne w stosunku do klasycznych aparatów słuchowych. Praca zawiera dyskusję na temat nowego rodzaju aparatu słuchowego wstępnie zaprogramowanego, który może być dystrybuowany korespondencyjnie lub bezpośrednio potencjalnym użytkownikom. Ponadto zawarto opis tzw. „personalnych” wzmacniaczy dźwięku ze szczególnym uwzględnieniem tzw. wzmacniaczy słuchu, które co do zasady są przeznaczone dla osób ze słuchem normalnym. Podano cechy poszczególnych rozwiązań oraz możliwe zastosowania. Analiza dostępnych opracowań w tym zakresie pokazuje dużą różnorodność rozwiązań, a co za tym idzie brak jednoznacznych kryteriów, dzięki którym można by dokonać łatwej i obiektywnej oceny urządzeń między sobą czy też porównać je z klasycznymi aparatami słuchowymi. Na podstawie przedstawionej pracy można sfomułować nastę- pujące wnioski: wzmacniacze słuchu nie powinny być stosowane w przypadku niedosłuchów odbiorczych czuciowo-nerwowych z uwagi na brak możliwości właściwego dostosowania parametrów akustycznych takiego wzmacniacza do specyficznej charakterystyki niedosłuchu. Wysoki poziom ciśnienia akustycznego, jaki mogą one generować może pogłębiać wadę słuchu. Aparaty słuchowe wstępnie zaprogramowane mogą stanowić alternatywę dla klasycznych aparatów, choć wyniki badań pokazują, że uzyskiwane efekty, w szczególności w rozumieniu mowy, są słabsze. Kluczową rolę w poprawie możliwości uzyskania bardziej efektywnych wyników w przypadku niedosłuchu odbiorczego pełni audiolog lub protetyk słuchu.