Chest wall – underappreciated structure in sonography. Part II: Non-cancerous lesions

The chest wall is a vast and complex structure, hence the wide range of pathological conditions that may affect it. The aim of this publication is to discuss the usefulness of ultrasound for the diagnosis of benign lesions involving the thoracic wall. The most commonly encountered conditions include sternal and costal injuries and thoracic lymphadenopathy. Ultrasound is very efficient in identifying the etiology of pain experienced in the anterior chest wall following CPR interventions. Both available literature and the authors’ own experience prompt us to propose ultrasound evaluation as the first step in the diagnostic workup of chest trauma, as it permits far superior visualization of the examined structures compared with conventional radiography. Sonographic evaluation allows correct diagnosis in the case of various costal and chondral defects suspicious for cancer. It also facilitates diagnosis of such conditions as degenerative lesions, subluxation of sternoclavicular joints (SCJs) and inflammatory lesions of various etiology and location. US may be used as the diagnostic modality of choice in conditions following thoracoscopy or thoracotomy. It may also visualize the fairly common sternal wound infection, including bone inflammation. Slipping rib syndrome, relatively little known among clinicians, has also been discussed in the study. A whole gamut of benign lesions of thoracic soft tissues, such as enlarged lymph nodes, torn muscles, hematomas, abscesses, fissures, scars or foreign bodies, are all easily identified on ultrasound, just like in other superficially located organs.

Ściana klatki piersiowej to rozległy i złożony obszar tkankowy, dlatego spotyka się w nim liczne zmiany chorobowe. Celem tego artykułu jest przedstawienie przydatności ultrasonografii w diagnostyce zmian nienowotworowych ściany klatki piersiowej. Najliczniejszą grupę zmian stanowią uszkodzenia urazowe żeber i mostka oraz procesy chorobowe w węzłach chłonnych tej okolicy. Ponadto ultrasonografia pozwala wyjaśnić niejasną przyczynę zespołu bólowego przedniej ściany klatki piersiowej po zabiegach resuscytacji krążenia. Na podstawie dostępnego piśmiennictwa oraz doświadczenia autorów niniejszej pracy z dużym przekonaniem można stwierdzić, że ultrasonografia wyraźnie przewyższa radiografię konwencjonalną w ocenie uszkodzeń urazowych rusztowania chrzęstno-kostnego klatki piersiowej, dlatego może być uznawana za metodę pierwszego kroku diagnostycznego. Badanie USG rozwiązuje problemy kliniczne w przypadku różnych anomalii żeber i chrząstek, które mogą budzić podejrzenie obecności zmian nowotworowych. W zasięgu tej metody znajdują się także inne patologie: zmiany zwyrodnieniowe i nadwichnięcia stawów mostkowo-obojczykowych oraz zapalenia o różnym charakterze i lokalizacji. Ultrasonografia może być pierwszą metodą diagnostyczną w zmianach chorobowych ściany klatki piersiowej po torakoskopiach i operacjach z otwarciem klatki piersiowej. Badaniem ultrasonograficznym można również wykazać nierzadko występujące powikłania infekcyjne po sternotomiach, łącznie z zapaleniem kości. W pracy opisano mało znany zespół ślizgających się żeber. Zmiany nienowotworowe w tkankach miękkich ściany klatki piersiowej, takie jak: powiększone węzły chłonne, uszkodzone mięśnie, krwiaki, ropnie, przetoki, blizny lub ciała obce, są łatwo rozpoznawane w badaniu ultrasonograficznym, podobnie jak w innych narządach powierzchownie położonych. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-71