Cesarean scar pregnancy – a new challenge for obstetricians

Diagnosis and treatment of ectopic cesarean scar pregnancy has become a challenge for contemporary obstetrics. With an increase in the number of pregnancies concluded with a cesarean section and with the development of transvaginal ultrasonography, the frequency of cesarean scar pregnancy diagnoses has increased as well. The aim of the study is to evaluate various diagnostic methods (ultrasonography in particular) and analyze effective treatment methods for cesarean scar pregnancy. An ultrasound scan, Doppler examination and magnetic resonance imaging are all useful in early detection of asymptomatic cesarean scar pregnancy, thus enabling effective treatment and preservation of fertility. Dilatation and curettage is not recommended as it carries significant risk of bleeding and very high risk of hysterectomy and fertility loss. Systemic methotrexate treatment should not be applied on the routine basis due to its low efficacy, high risk of fertility loss and adverse effects. Local methotrexate therapy (under ultrasound or hysteroscopy guidance) should be considered a perfect management method as it offers fertility preservation in asymptomatic pregnant patients without concomitant hemodynamic disorders. Synchronous usage of several treatment methods is an effective way to manage cesarean scar pregnancy. The combination of local methotrexate with simultaneous aspiration of gestational tissues under ultrasound or hysteroscopy guidance seems optimal. Subsequently, the remaining gestational tissues can be removed hysteroscopically in combination with vascular coagulation at the implantation site. In more advanced cases, local methotrexate treatment should be considered followed by laparoscopic or laparotomic wedge resection with subsequent surgical correction of the cesarean section scar.

Rozpoznanie i leczenie ciąży ektopowej w bliźnie po cięciu cesarskim stało się dużym wyzwaniem dla współczesnego położnictwa. Wraz ze wzrostem liczby ciąż rozwiązywanych drogą cięcia cesarskiego oraz rozwojem przezpochwowych badań ultrasonograficznych częstość rozpoznawania ciąż w bliźnie po cięciu cesarskim uległa istotnemu zwiększeniu. Celem pracy jest ocena przydatności różnych metod diagnostycznych (w szczególności badania ultrasonograficznego) oraz analiza sposobów skutecznego leczenia ciąży ektopowej w bliźnie po cięciu cesarskim. Badanie ultrasonograficzne, dopplerowskie oraz rezonans magnetyczny są przydatne we wczesnym rozpoznawaniu bezobjawowej ciąży ektopowej w bliźnie po cięciu cesarskim, co pozwala na skuteczne leczenie oraz zachowanie płodności. Leczenie metodą rozszerzenia kanału szyjki i wyłyżeczkowania jamy macicy nie jest zalecane, ze względu na istotne zagrożenie krwotokiem oraz wysokie ryzyko histerektomii i utraty płodności. Systemowe podanie metotreksatu nie powinno być stosowane rutynowo, z uwagi na niską skuteczność, wysokie ryzyko utraty płodności oraz działania uboczne. Miejscową terapię metotreksatem (pod kontrolą ultrasonograficzną lub z wykorzystaniem histeroskopii) należy traktować jako doskonałą metodę postępowania, pozwalającą zachować płodność u ciężarnych asymptomatycznych, bez towarzyszących zaburzeń hemodynamicznych. Efektywnym sposobem terapii w przypadku ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim jest równoległe zastosowanie kilku technik leczenia. Optymalne jest połączenie miejscowego zastosowania metotreksatu z jednoczesnym odessaniem zawartości jaja płodowego z wykorzystaniem ultrasonografii lub histeroskopii. Następnie można histeroskopowo usunąć pozostałe tkanki jaja płodowego w połączeniu z koagulacją naczyń krwionośnych w miejscu implantacji ciąży. W przypadkach bardziej zaawansowanych należy rozważyć lokalne podanie metotreksatu, a następnie drogą laparoskopii lub laparotomii – klinową resekcję zmiany z następczą korektą chirurgiczną blizny po cięciu cesarskim.